Π Σιδηρόπουλος. Φωτο. Μ Νταλούκας , 1983
Υπάρχουν μύθοι και μύθοι.
Μύθοι ηρωικοί και μύθοι τραγικοί. Ο ηρωικός μύθος του Παύλου
Σιδηρόπουλου, δηλαδή ο μύθος που τον εμφανίζει σαν άγιο του ροκ, έχει πλαστεί
από ανθρώπους που δεν τον γνώρισαν ή που είχαν ελάχιστη ουσιαστική επαφή μαζί
του.
Ο Παύλος δεν ήταν ούτε άγιος ούτε αμαρτωλός. Ήταν ένας προικισμένος καλλιτέχνης που περιέγραψε τίμια και αισθαντικά το πάθος και τη ζωή του. Από το έργο του έχουμε πολλά να διδαχτούμε, αλλά δεν θα τα διδαχτούμε ποτέ αν τον κάνουμε εικόνισμα και του βάλουμε λιβανιστήρι. Η λεγόμενη αγιοποίηση εμπεριέχει την ιδέα του τέλειου διδάσκαλου και συνεπώς της μίμησης της ζωής του. Your personality is so great.. oh please can I be you? Είναι ο στίχος με τον οποίο ο Lou Reed στο τραγούδι Help the N.Y Stars, καυτηριάζει την τάση των φανς να ταυτίζονται με τον άγιο-καλλιτέχνη που θαυμάζουν. Από την άλλη όμως, το να μην δούμε τον Παύλο σαν άγιο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαγράψουμε εν γένει, και τον ρόλο του μύθου. Ο μύθος διδάσκει και κινητοποιεί δημιουργικά και έχουμε ανάγκη τους μύθους. Ποιος μύθος λοιπόν; Ο τραγικός μύθος. Ο Ευριπίδης, κυρίως, μας δίδαξε μια τέτοια μυθολογία. Ο Ευριπίδης είναι «πτωχοποιός», με την έννοια ότι δεν αγιοποιεί, αλλά πολλές φορές ταπεινώνει τα πρόσωπα του ηρωικού κόσμου. Για τον Ευριπίδη, το «ένα μύθο θα σας πω», δεν σημαίνει ότι θα σας εξιστορήσω τη ζωή ενός αγίου , σημαίνει θα σας μιλήσω για ένα πρόσωπο τραγικό, που πέρασε από στιγμές ωραίες αλλά και από φριχτά λάθη. Χρειαζόμαστε μια τέτοια μυθολογία και στο ελληνικό ροκ, και μακάρι να είχαμε μια τέτοια μυθολογία να την διδάσκαμε στα Γυμνάσια.
Ο Παύλος δεν ήταν ούτε άγιος ούτε αμαρτωλός. Ήταν ένας προικισμένος καλλιτέχνης που περιέγραψε τίμια και αισθαντικά το πάθος και τη ζωή του. Από το έργο του έχουμε πολλά να διδαχτούμε, αλλά δεν θα τα διδαχτούμε ποτέ αν τον κάνουμε εικόνισμα και του βάλουμε λιβανιστήρι. Η λεγόμενη αγιοποίηση εμπεριέχει την ιδέα του τέλειου διδάσκαλου και συνεπώς της μίμησης της ζωής του. Your personality is so great.. oh please can I be you? Είναι ο στίχος με τον οποίο ο Lou Reed στο τραγούδι Help the N.Y Stars, καυτηριάζει την τάση των φανς να ταυτίζονται με τον άγιο-καλλιτέχνη που θαυμάζουν. Από την άλλη όμως, το να μην δούμε τον Παύλο σαν άγιο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαγράψουμε εν γένει, και τον ρόλο του μύθου. Ο μύθος διδάσκει και κινητοποιεί δημιουργικά και έχουμε ανάγκη τους μύθους. Ποιος μύθος λοιπόν; Ο τραγικός μύθος. Ο Ευριπίδης, κυρίως, μας δίδαξε μια τέτοια μυθολογία. Ο Ευριπίδης είναι «πτωχοποιός», με την έννοια ότι δεν αγιοποιεί, αλλά πολλές φορές ταπεινώνει τα πρόσωπα του ηρωικού κόσμου. Για τον Ευριπίδη, το «ένα μύθο θα σας πω», δεν σημαίνει ότι θα σας εξιστορήσω τη ζωή ενός αγίου , σημαίνει θα σας μιλήσω για ένα πρόσωπο τραγικό, που πέρασε από στιγμές ωραίες αλλά και από φριχτά λάθη. Χρειαζόμαστε μια τέτοια μυθολογία και στο ελληνικό ροκ, και μακάρι να είχαμε μια τέτοια μυθολογία να την διδάσκαμε στα Γυμνάσια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου