ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ : Γιατί πήγα στο Άγιο Όρος.

Ο Δημήτρης Πουλικάκος, τον Μάρτιο του 1987, όταν κάναμε τις συζητήσεις για το νόημα του Ροκ και για για την σχέση του Ροκ με την ελεύθερη βούληση και το δικαίωμα να ζει κανείς με διαφορετικό τρόπο.  (Φωτογραφία Μανώλης Νταλούκας)

26 χρόνια πριν, δηλαδή περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, χρονολογείται η συζήτησή μου με τον Δημήτρη Πουλικάκο, απόσπασμα της οποίας, θα ακούσετε. Συγκεκριμένα, είναι Μάρτιος του 1987, και προσπαθώ να καταλάβω τι ήταν αυτό που τον οδήγησε, να ασχοληθεί και με τον Χριστιανισμό και μάλιστα να επισκεφτεί το Άγιο Όρος.

Η συζήτηση, δεν είχε ακριβώς θέμα το Ροκ.Θα έλεγα πως ήταν μια συζήτηση, για το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, την κίνηση προς την Ελευθερία. 
Σε μια τέτοια κίνηση, είναι σφάλμα να βάζουμε παρωπίδες. Δεν είμαστε άλογα. Αν προσκυνήσεις το Ροκ, το Ροκ θα σε υποδουλώσει. Το να δεις πού υπάρχει η Αλήθεια, δεν είναι πάντα εύκολο. Το ίδιο το μάτι σου, πολλές φορές σε εμποδίζει, γιατί προσαρμόστηκε να βλέπει με έναν μονάχα τρόπο. Θα πρέπει να είσαι έτοιμος να διακρίνεις και την αλήθεια της «διαφορετικής ματιάς», αν θέλεις κάποτε να περάσεις το «ποτάμι». Και πιστεύω πως δεν μπορείς ποτέ, να βρεις την αλήθεια στο Ροκ, αν πρώτα, δεν αμφισβητήσεις, το Ροκ. Επίσης πιστεύω, ότι όλα τα «οχήματα», είναι απλά οι σχεδίες για να περάσουμε στην πολυπόθητη «απέναντι όχθη», στην άλλη πλευρά του ποταμού, στην κατάσταση της Ελευθερίας.

Αλλά, αυτός που τελικά, κατορθώνει με μια σχεδία, και περνάει το ποτάμι, δεν είναι κουτό, να μην αφήσει την σχεδία φθάνοντας στην απέναντι όχθη;Δεν είναι κουτό, αφού πια έχει φθάσει εκεί, να συνεχίσει τον δρόμο του, κουβαλώντας και την σχεδία στην πλάτη; 
Η σχεδία, είναι ένα μέσον, δεν είναι αυτοσκοπός. 
Το Ροκ, είναι επίσης ένα μέσον, μια σχεδία.
Χρησιμοποίησε, αν θέλεις αυτό, για να φθάσεις στην απέναντι όχθη. Break on thru to the OTHER SIDE. Αλλά ποτέ, μην λατρεύσεις το μέσον. Ο πραγματικός Θεός, είναι η Ελευθερία. 
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες, που προσπαθούν να φθάσουν στην Γη που υπάρχει και ταυτόχρονα δεν υπάρχει. Όσο είμαστε αγκιστρωμένοι με τα ρούχα μας, είμαστε δούλοι των ράσων που κάνουν τον οποιοδήποτε Πάπα. Οι δυνάμεις καταστολής, υπάρχουν μέσα μας. Να πετάξουμε τα ρούχα που φοράμε, σημαίνει να γίνουμε περαστικοί, και ως προς τις ιδέες μας. Πέταξε και το ρούχο του Ροκ. Αυτό είναι το Ροκ. Αυτή είναι η κίνηση προς την Ελευθερία.

Lou from FLY16x9 on Vimeo.