Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΤΟ 69 ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ (Το νόημα του Λευτέρη)- Μέρος Πρώτο


Ο Παύλος Σιδηρόπουλος (Φωτ. Μ.Νταλούκας, 1983)

«Το 69 με κάποιον φίλο», του Παύλου Σιδηρόπουλου, είναι ίσως το σημαντικότερο τραγούδι, του ελληνικού ροκ. Δωρικό, με λίγες λέξεις, σχηματίζει αριστοτεχνικά, το πορτραίτο του Λευτέρη.
Τραγούδι της Ήττας, αλλά σαν μια μαγική εικόνα, κρύβει μέσα του, την Διαμαρτυρία και συνεπώς, στέλνει μήνυμα, για Ελευθερία.
 Στο τραγούδι, ο Λευτέρης, περιγράφεται σαν αγανακτισμένος που μην αντέχοντας τη μίζερη ζωή, και τις βρισιές, παίρνει την απόφαση, να φύγει από την Ελλάδα, αναζητώντας κάπου αλλού, μια νέα αρχή.
Όμως, δεν προλαβαίνει. Ένα γράμμα, πληροφορεί τελικά τον Παύλο, πως τον Λευτέρη «τον βάλαν φυλακή» γιατί «αποπλάνησε , είπαν, δεκαεξάχρονη μικρή».



Το τραγούδι, έχει σύμβολα και αναφορές, που εύκολα δεν γίνονται αντιληπτές.
Πολλοί, αναζήτησαν, ανάμεσα  στους γνωστούς και στο περιβάλλον του Παύλου, να βρουν, ποιος ήταν αυτός ο Λευτέρης.
Μάταια.
Ο Λευτέρης είναι ένα σύμβολο και οι γνωρίζοντες, αντιλαμβάνονται ότι ο επηρεασμός, έρχεται από τον Οδυσσέα Ελύτη. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, «Το 69 με κάποιον φίλο», είναι μια αναφορά στο «Άξιον Εστί» το υπέροχο ποίημα του Ελύτη.

Ο Λευτέρης, δεν είναι ένα πρόσωπο, είναι μια χαρακτηριστική ομάδα Ελλήνων. Αυτοί οι Έλληνες, είναι οι αδικημένοι από τους ισχυρούς, του χρήματος και της εξουσίας. «Λευτέρηδες» υπήρχαν πάντα, και αυτό το αποδίδει με καλλιτεχνικό τρόπο, πρώτος ο Οδυσσέας Ελύτης.
Στο «Άξιον Εστί», περιγράφει τον «Λευτέρη» σαν έναν απλό φαντάρο στο μέτωπο, στον πόλεμο του 40.

"...Τότε ο Λευτέρης, που τύλιγε παρεκει τσιγάρο, καρτερικα, σα να 'χε παρει απανω του την ανημπορια ολακερης της Οικουμενης, γυρισε και "Λοχια" ειπε "τι βαρυγκομας; Αυτοι που 'ναι ταγμενοι για τη ρεγγα και το χαλβα, σ' αυτα παντοτε θα ξαναγυριζουν. Και οι αλλοι στα δεφτερια τους που δεν εχουνε τελειωμο, και οι αλλοι στα κρεβατια τους τα μαλακά που τα στρωνουν μα δεν τα οριζουν"
(Άξιον Εστί, ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΔΕΥΕΤΡΟ. ΟΙ ΗΜΙΟΝΗΓΟΙ. Οδυσσέας Ελύτης)

Το όνομα Λευτέρης δεν είναι τυχαίο και δίνει καθαρά την εικόνα. Αυτοί που τότε πολέμησαν για την Λευτεριά της πατρίδας, μετά τον πόλεμο, ξαναγύρισαν στην ρέγκα και τον χαλβά. Κάποιοι, άλλοι, εκμεταλλεύτηκαν τον πόλεμο, και βρέθηκαν μετά,  στα «δεφτέρια» τους, δηλαδή στα χρήματά και τις κομπίνες.

Σε ένα άλλο σημείο, πάλι στο «Άξιον Εστί», ο Ελύτης, περιγράφει στην Κατοχή, μια γειτονιά, με χαμόσπιτα και τρύπια ντενεκεδένια παράθυρα. Εκεί έρχονται οι κατακτητές, με τον κουκουλοφόρο προδότη. Αυτό το σίχαμα, τον κουκουλοφόρο, ο Ελύτης, με τόση σπουδαία συμβολική, τον βάζει να σταθεί απέναντι σε έναν Λευτέρη...

"...Μιαν από τις ανήλιαγες μερες εκεινου του χειμωνα, ενα πρωι Σαββατου, σωρος αυτοκινητα και μοτοσυκλετες εζωσανε το μικρο συνοικισμο του Λευτερη, με τα τρυπια τενεκεδενια παραθυρα και τ' αυλακια των οχετων στον δρομο. Και φωνες αγριες βγανοντας,
εκατεβηκανε ανθρωποι με χυμενη την οψη στο μολυβι και μαλλια ολόισα ιδιο αχερο. Προσταζοντας να συναχτουν οι αντρες ολοι στο οικοπεδο με τις τσουκνιδες. Και ηταν αρματωμενοι απο πανου ως κατου, με τις μπουκες χαμηλα στραμμενες κατα το μπουλουκι. Και μεγαλος φοβος επιανε τα παιδια, επειδη τυχαινε, σχεδον ολα, να κατεχουνε καποιο μυστικο στην τσεπη ή στην ψυχη τους. Αλλα τροπος αλλος δεν ητανε, και χρεος την αναγκη κανοντας, λαβανε θεση στη γραμμη, και οι ανθρωποι με το μολυβι στην οψη, το αχερο στα μαλλια και τα κοντα μαυρα ποδηματα, ξετυλιξανε γυρω τους το συρματοπλεγμα. Και κοψανε στα δυο τα συγνεφα, οσο που το χιονονερο αρχισε να πεφτει, και τα σαγονια με κοπο κρατουσανε τα δοντια στη θεση τους, μηπως τους φυγουν ή σπασουνε. Τοτε, απ τ' αλλο μερος φανηκε αργα βαδιζοντας να 'ρχεται Αυτος με το Σβησμενο Προσωπο, που σηκωνε το δαχτυλο κι οι ωρες ανατριχιαζαν στο μεγαλο ρολόι των αγγελων. Και σε οποιον λαχαινε να σταθει μπροστα, ευθυς οι αλλοι τον αρπαζανε και τον εσουρνανε χαμου πατωντας τον. Ωσπου εφτασε καποτε η στιγμη να σταθει και μπροστα στον Λευτερη. Αλλα εκεινος δε σαλεψε. Σηκωσε μονο αργα τα ματια του και τα πηγε με μιας τοσο μακρια - μακρια μεσα στο μελλον του - που ο αλλος ενιωσε το σκουντημα κι εγειρε πισω με κιντυνο να πεσει. Και σκυλιαζοντας, εκανε ν' ανασηκωσει το μαυρο του πανι, ναν του φτυσει καταμουτρα. Μα παλι ο Λευτερης δε σαλεψε. Πανω σε κεινη τη στιγμη, ο Μεγαλος Ξενος, αυτος που ακολουθουσε
με τα τρια σειρητια στο γιακα, στηριζοντας τα χερια στη μεση του, καγχασε: οριστε, ειπε, οριστε οι ανθρωποι που θελουνε , λεει, ν' αλλαξουνε την πορεια του κοσμου ! Και μη γνωριζοντας οτι ελεγε την αληθεια ο δυστυχης, καταπροσωπο τρεις φορες του καταφερε το μαστιγιο. Αλλα τριτη φορα ο Λευτερης δε σαλεψε. Τοτε, τυφλος απο τη λιγη περαση που 'χε η δυναμη στα χερια του, ο αλλος, μη γνωριζοντας τι πραττει, τραβηξε το περιστροφο και του το βροντησε συρριζα στο δεξι του αυτι".
(Άξιον Εστί, ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ. ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΕΣ. Οδυσσέας Ελύτης)


Όταν κάποτε, ο Παύλος Σιδηρόπουλος,  μου μίλησε με μεγάλο θαυμασμό για τον Ελύτη και μου είπε ότι είχε επηρεαστεί, τον ρώτησα «Λοιπόν, από τον Ελύτη, ποιοι ακριβώς είναι οι επηρεασμοί;» και μου απάντησε χαμογελώντας « Ο Λευτέρης».
Ο Λευτέρης στον Ελύτη, είναι ο πατέρας ή ο παππούς μας που πολέμησε στο μέτωπο. Είναι μετά, ο κάθε πατριώτης που στήθηκε στο γερμανικό μπλόκο. Και που μετά τον πόλεμο, βρέθηκε σε πλήρη φτώχια.  
Ο Παύλος, συνεχίζοντας τη σκέψη αυτή, περιγράφει έναν «Λευτέρη» στα δικά του τα χρόνια. «Λιωμένος από ρακί» αυτός ο νέος Λευτέρης, γιατί «μια καλημέρα δεν του λέν» και «πως είναι αλήτης συνεχώς του κοπανάν».

Σε ένα του ποίημα, ο Οδυσσέας Ελύτης, αναφέρεται στο «Γράμμα». Είναι κάτι που συμβολίζει την καλή είδηση, που όλο περιμένει και δεν έρχεται ποτέ...


Κάθε πρωί όπου ξυπνώ
    τρέχω στην πόρτα και κοιτώ

Τρίτη Κυριακή Δευτέρα
    κι άλλη μια χαμένη μέρα

Πάνε κι έρχονται ολοένα
    τα βαπόρια και τα τρένα

Ταχυδρόμε ανάθεμα σε
    μόνο εμένα δε θυμάσαι
................................................
Γράμμα τέτοιο δε λαβαίνεις
    άδικα μην περιμένεις

Δε σου το 'χουνε γραμμένο
    κι αν σου το 'χουν πάει άλλου

Άλλος μένει εκεί που μένεις
    και το δίνουνε αυτουνού

Ίσως να 'ναι και σταλμένο
    σ' άνθρωπο του φεγγαριού

Ή και παραπεταμένο
    σε μιαν άκρη τ' ουρανού

(Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ. Τα Ρω του Έρωτα. Οδυσσέας Ελύτης)


Τι είναι αυτό το «γράμμα»; Είναι το όνειρο του κάθε Λευτέρη και το Όνειρο του Ποιητή. Ότι κάποτε μια νέα μέρα καλύτερη έχει ανατείλει και ο κόσμος δεν κυβερνιέται από τα «σβησμένα πρόσωπα».
Το Γράμμα αυτό, στον Ελύτη, δεν έρχεται ποτέ.
Στον Σιδηρόπουλο έρχεται, πεταμένο στην αυλή. Είναι γράμμα φρίκης. Τον Λευτέρη τον βάλαν φυλακή. Γιατί; Αποπλάνησε , είπαν, δεκαεξάχρονη μικρή.

Στην κοινωνία που ζει ο Παύλος, ο Λευτέρης δεν εκτελείται με περίστροφο. Τιμωρείται αλλιώς.
Πάντα αυτοί με τα «δεφτέρια που δεν έχουνε τελειωμό», βρίσκουν μια κατηγορία να κρατήσουν στον χαλβά και στην ρέγκα τους Λευτέρηδες.
Έτσι είναι.

Συνεπώς, «Το 69 με κάποιον φίλο», είναι το τραγούδι του αιώνια προδομένου. 

Το τραγούδι λοιπόν αυτό, ακούγεται πολύ δυνατά και χορεύεται σαν ικεσία, με μάτια στραμμένα πολύ μακριά, στο αόρατο μέλλον. 

(Το Δεύτερο Μέρος ΕΔΩ

72 σχόλια:

  1. εξαιρετικο κομματι,ιστορικο.ο μεσος ακροατης δυσκολα θα αντιληφθει βεβαια το βαθυτερο νοημα του.ακουγεται τοσο απλο αλλα αν δεν σου εξηγησουν το μηνυμα που θελει να περασει αποκλειεται να το καταλαβεις.πολλα απο τα κομματια του παυλου δεν εξηγηθηκαν ποτε πώς φτιαχτηκαν,τη κεντρικη ιδεα κτλ.και αναφερομαι στα ''δυσκολα'' του τραγουδια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Bάζω το δικό μου σχόλιο σε δύο δόσεις γιατί δεν χωρούσε (το θέμα έχει πολύ "ψωμί").

    Το `69 καθώς γυρνούσα εδώ και εκεί
    τους δρόμους έπαιρνα νωρίς απ’ το πρωί
    (Πρώτο λάθος: όποιος ζει χαλαρά «γυρνώντας εδώ κι εκεί», μάλλον κατά το μεσημέρι προς απόγευμα ξεπορτίζει, κι όχι πρωινιάτικα μαζί μ’ αυτούς που πάνε για μεροκάματο...)

    είδα ένα φίλο λιωμένο από ρακί
    (Κανείς δεν «έλιωσε» ποτέ από ρακί – οι Κρητικοί είναι η ζωντανή απόδειξη. Η σωστή έκφραση είναι «λιώμα απ’ το ρακί». Ο «λιώμα», σε αντίθεση με τον «λιωμένο», είναι μια προσωρινή κατάσταση και προφανώς αυτό ήθελε να πει ο στιχουργός – αλλά μάλλον το μπέρδεψε με άλλου είδους «λιώματα». Και ...ρακί νωρίς το πρωί; Άλλα είναι αυτά που έχουν «πιεί» οι λιωμένοι εκείνης της ώρας. Αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να το ξέρει ειδικά ο Σιδηρόπουλος.)

    τα παρατάω μου `πε κι αρχίζω απ’ την αρχή
    (Πού «κολλάει» αυτό με το «λιώσιμο» από ρακί; Και μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις κάποιος που είναι «λιωμένος»;)

    Σ’ ένα παγκάκι στο μουσείο σε μια γωνιά
    μου ’πε κλατάρω δεν αντέχω άλλο πια
    δουλειά και σπίτι, σπίτι και δουλειά
    θα τα φτύσω όλα και θα φύγω μακρυά
    (Εκτός των παραπάνω ξεχειλωμένων απ’ τη χρήση περιγραφικών κλισέ, η γενικώς κι αορίστως αναφερόμενη «φυγή» υπήρξε ένα χαρακτηριστικό κλισέ της κακοαφομοιωμένης ροκ της παρακμής –βλ. χέβυ μέταλ- ή τής συχνά εξίσου κακής αφομοίωσης της ροκ σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Για την κορυφαία ίσως εκδήλωση της ροκ –βλ. ψυχεδέλεια του ’60- η φυγή είναι κατ’αρχήν μια διαδικασία αυτοαναζήτησης, και όχι απλώς τυχοδιωκτικό φευγιό και περιπλάνηση εν βρασμώ ψυχής -και ... ρακί)

    Τ’ αφεντικό με βρίζει, η μάνα μου βογγά
    (Η κλάψα, της κλάψας, την κλάψα, ω κλάψα. Και ...πώς «βογγά» δηλ . η μάνα;;;!!! Και τί αφεντικό θα ήταν αν δεν έβριζε; - άλλο ένα κλισέ. Κι εσύ τί κάνεις με όλα αυτά Λευτέρη; Κλαψομουνιάζεις σαν τον Καζαντζίδη και τον Μπιθικώτση;)

    μια καλημέρα δε μου λεν’ στη γειτονιά
    πως είμαι αλήτης συνεχώς μου κοπανάν
    γι’ αυτό σου λέω Παύλο φεύγω πια για τα καλά
    (Κλάψας συνέχεια. Μα είναι λόγοι αυτοί για να θες να φύγεις; Τόσοι και τόσοι τα τράβαγαν ανέκαθεν αυτά -και χειρότερα. Πού είναι η ροκ αυθάδεια; Είναι ροκ στάση ζωής η φυγή για τέτοιους «λόγους»; Γιατί αν είσαι τόσο «ευαίσθητος», θα παραμείνεις τέτοιος όπου και να πάς. Αν πάλι δεν θέλεις να είσαι, μπορείς να το κάνεις κι από εκεί που βρίσκεσαι, χωρίς να πας πουθενά. Μήπως η ροκ στάση σημαίνει να δομήσεις τον εαυτό σου έτσι που να μην ψυχοφθείρεσαι, αλλά να επιστρέφεις την απαξίωση; Αν πάλι επιμένεις να «την κάνεις», πρέπει να έχει προηγηθεί η ώριμη αποστασιοποίηση από ό,τι σε πνίγει, αλλιώς η «φυγή» θα είναι αδιέξοδο αφού πάντα θα σκοντάφτεις στον εαυτό σου)

    Μια μέρα γύρισα στο σπίτι το πρωί
    (Στην αρχή του τραγουδιού «τους δρόμους έπαιρνε νωρίς απ’ το πρωί» και τώρα «γύρισε στο σπίτι το πρωί» - το κλισέ του κλισέ και η αντίφαση της αντίφασης...)

    βρήκα ένα γράμμα πεταμένο στην αυλή
    (μάλλον ο μοναδικός κάπως πρωτότυπος στίχος του τραγουδιού...)

    όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή
    (Άλλη μια φράση κλισέ –παρεμπιπτόντως η χρήση αποφθεγμάτων σε τραγούδια συνήθως φανερώνει στιχουργική πενία)

    τον Λευτέρη λέει τον εκλείσαν φυλακή
    αποπλάνησε είπαν δεκαεξάχρονη μικρή
    αποπλάνησε είπαν...
    (Αν ο Λευτέρης είναι το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται οι προηγούμενες στροφές του «ποιήματος» τότε δεν είναι περίεργο που δεν ξέφυγε από τον κακό εαυτό του, παρά τις δηλώσεις ότι θα φύγει. Αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο στιχουργός, αφού δεν υπάρχει καμμία αιτιακή σύνδεση μεταξύ των προηγούμενων περιγραφών και αυτής της κατάληξης: ανέκαθεν υπήρχαν εκατομμύρια στην Ελλάδα, στους οποίους ταιριάζει η προηγούμενη –έστω και κλισαρισμένη- περιγραφή, αλλά δεν είχαν τέτοιο τέλος. Επομένως δεν βγαίνει νόημα, ή το «τί θέλει να πει ο ποιητής», που μάλλον δεν κατείχε βιωματικά την πραγματικότητα, την οποία επιχείρησε να περιγράψει. Κι έτσι έκανε ένα «κοινωνικό» σχόλιο στον γάμο του Καραγκιόζη)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γράφεις:
      Το `69 καθώς γυρνούσα εδώ και εκεί
      τους δρόμους έπαιρνα νωρίς απ’ το πρωί
      (Πρώτο λάθος: όποιος ζει χαλαρά «γυρνώντας εδώ κι εκεί», μάλλον κατά το μεσημέρι προς απόγευμα ξεπορτίζει, κι όχι πρωινιάτικα μαζί μ’ αυτούς που πάνε για μεροκάματο...)

      Γράφω:
      Ξεκινάς να μετράς ανύπαρκτα λάθη…
      Το ότι στο δικό σου κεφάλι πρέπει όποιος ζει χαλαρά να ξεπορτίζει το μεσημέρι ή το απόγευμα είναι απλώς ένα ανόητο θέσφατο που προσπαθείς να μας το μοστράρεις ως επιχείρημα και φυσικά δεν πείθεις κανέναν που έχει την ικανότητα να σκέφτεται κριτικά.
      Παρεμπιπτόντως, ακόμα και το «χαλαρά» που γράφεις είναι μια προσωπική σου εκτίμηση που δεν εκπορεύεται με αδιαφιλονίκητο τρόπο από τον στίχο, οπότε μπορούμε και να την αγνοήσουμε τελείως, αφού το θέμα με το οποίο δήθεν καταπιάνεσαι, είναι ο στίχος του Παύλου και άρα οι προσωπικές σου εκτιμήσεις προφανώς είναι εκτός θέματος και πιθανώς για αρκετούς από τους αναγνώστες παντελώς αδιάφορες.

      Και βέβαια ακόμα και αν κάποιος πάει για μεροκάματο δεν σημαίνει ότι θα δουλεύει οπωσδήποτε κάθε μέρα.

      Γράφεις:
      Κανείς δεν «έλιωσε» ποτέ από ρακί – οι Κρητικοί είναι η ζωντανή απόδειξη.

      Γράφω:
      Καλά. Τότε άρχισε εσύ να πίνεις καθημερινά μπόλικα λίτρα από ρακί 40%+ περιεκτικότητας σε αλκοόλ και έλα μετά από λίγα χρόνια να μας πεις τι γίνεται.

      Γράφεις:
      Η σωστή έκφραση είναι «λιώμα απ’ το ρακί». Ο «λιώμα», σε αντίθεση με τον «λιωμένο», είναι μια προσωρινή κατάσταση και προφανώς αυτό ήθελε να πει ο στιχουργός

      Γράφω:
      Δεν χρειάζεται κανείς κάποιος σαν κι εσένα για να του υποδείξεις αυτό που φαντάζεσαι σαν σωστό ή λάθος. Να σε ενημερώσω, αφού φαίνεται ότι δεν το γνωρίζεις ότι το «λιώμα» και το «λιωμένος» είναι το ουσιαστικό και η μετοχή αντίστοιχα τα οποία προέρχονται από το ρήμα λιώνω (αν δεν το κατάλαβες ήδη, τότε να στο κάνω λιανά: Από το ΊΔΙΟ ρήμα προέρχονται) και είναι πασιφανές ότι έχουν απολύτως το ίδιο νόημα.

      Και φυσικά το «λιωμένος-η-ο» δεν έχει πουθενά την έννοια του προσωρινού που θες να φαντάζεσαι και ακόμα και αν την είχε προφανώς δεν θα ίσχυε κάτι διαφορετικό για το «λιώμα».

      Με τις ανοησίες που μας γράφεις είναι σαν να υποστηρίζεις ότι π.χ. η φράση «λιωμένες πατάτες» με τη φράση «πατάτες που έγινα λιώμα» έχουν μεταξύ τους κάποια νοηματική διαφορά. Μάλλον στον φανταστικό κόσμο που μόνο εσύ κατοικείς οι λιωμένες πατάτες είναι λιωμένες προσωρινά...

      Να σε ενημερώσω επίσης ότι το να γράφεις «ο λιώμα», όπως το έπραξες , είναι μια ασύντακτη ασυναρτησία.

      Γράφεις:
      αλλά μάλλον το μπέρδεψε με άλλου είδους «λιώματα». Και ...ρακί νωρίς το πρωί; Άλλα είναι αυτά που έχουν «πιεί» οι λιωμένοι εκείνης της ώρας.

      Γραφώ:
      Ο Παύλος δεν μπέρδεψε τίποτα. Εσύ είσαι αυτός που έχει μπερδευτεί και αν έχεις την πρέζα ή κάτι άλλο σοβαρό ως δικαιολογία, τότε πάει στο καλό. Γιατί αν δεν έχεις καθόλου ή έχεις αστεία δικαιολογία, τότε μιλάμε απλώς για βλακεία, που μάλλον είναι χειρότερο βάσανο από το να είσαι μπλεγμένος με την πρέζα.

      Μην ξεχάσεις να μας αφήσεις λοιπόν το τηλέφωνο σου, ώστε την άλλη φορά που κάποιος θα ξεκινήσει να πίνει ρακί από το πρωί ή που θα ξεκινήσει να πίνει από το βράδυ και θα τον βρει το πρωί (κάτι που προφανώς δεν μπόρεσες να σκεφτείς ως ενδεχόμενο λόγο μάλλον ανικανότητας) να σε ενημερώσει ότι αυτό που νομίζεις ότι δεν μπορεί να συμβεί, συμβαίνει κανονικότατα είτε σ’ αρέσει, είτε όχι.

      Γράφεις:
      Αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να το ξέρει ειδικά ο Σιδηρόπουλος.)

      Γράφω:
      Εγώ πάλι λέω ότι κανείς δεν θα έπρεπε να ξέρει τις ανοησίες σου συμπεριλαμβανομένου και του Παύλου.

      Συνεχίζεται στο επόμενο λόγω περιορισμένου χώρου…

      Διαγραφή
    2. Γράφεις:
      τα παρατάω μου 'πε κι αρχίζω απ’ την αρχή
      (Πού «κολλάει» αυτό με το «λιώσιμο» από ρακί; Και μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις κάποιος που είναι «λιωμένος»;)

      Γράφω:
      Αφού δεν μπορείς ούτε καν να καταλάβεις που «κολλάει», γιατί μπαίνεις στον κόπο να ασχολείσαι και να μα φλομώνεις με ένα σωρό ανοησίες;

      Ενημερωτικά στο λέω, γιατί από τα λόγια σου συνεπάγεται ότι δεν το γνωρίζεις, ότι αρκετοί άνθρωποι όταν θέλουν να πάρουν μια δύσκολη για αυτούς απόφαση (ή να κάνουν πράξη μια ειλημμένη απόφαση) για την οποία έχουν αναστολές χρησιμοποιούν το αλκοόλ και το «λιώσιμο» από αυτό, ως ένα βοήθημα για να καταστείλουν τις αναστολές αυτές όσο περισσότερο γίνεται ώστε να πάρουν την απόφαση (ή να πράξουν αντιστοίχως).

      Γράφεις:
      Σ’ ένα παγκάκι στο μουσείο σε μια γωνιά
      μου ’πε κλατάρω δεν αντέχω άλλο πια
      δουλειά και σπίτι, σπίτι και δουλειά
      θα τα φτύσω όλα και θα φύγω μακρυά
      (Εκτός των παραπάνω ξεχειλωμένων απ’ τη χρήση περιγραφικών κλισέ

      Γράφω:
      Το «σ’ ένα παγκάκι, στο μουσείο σε μια γωνία» είναι μήπως κανένα πασίγνωστο κλισέ;
      Άλλη μία έκπληξη για σένα: Δεν υπάρχει τέτοιο κλισέ στον πραγματικό κόσμο.

      Όσο για το «ξεχείλωμα» των κλισέ το οποίο βρίσκεται προφανώς στη φαντασία σου, αυτό που έχω να σου πω είναι ότι και άλλοι διαθέτουν φαντασία και μπορεί να φαντάζονται διάφορα «ξεχειλώματα».
      π.χ. μπορεί κάποιος να φαντάζεται ότι για να γράφει κάποιος όπως εσύ για παράδειγμα, τότε κάποιοι άλλοι μπορεί να του ξεχείλωσαν κάτι αυτού του φουκαρά και για αυτόν τον λόγο δεν ξέρει τι γράφει και έχει το ακαταλόγιστο.

      Γράφεις:
      η γενικώς κι αορίστως αναφερόμενη «φυγή» υπήρξε ένα χαρακτηριστικό κλισέ της κακοαφομοιωμένης ροκ της παρακμής –βλ. χέβυ μέταλ- ή τής συχνά εξίσου κακής αφομοίωσης της ροκ σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Για την κορυφαία ίσως εκδήλωση της ροκ –βλ. ψυχεδέλεια του ’60- η φυγή είναι κατ’αρχήν μια διαδικασία αυτοαναζήτησης, και όχι απλώς τυχοδιωκτικό φευγιό και περιπλάνηση εν βρασμώ ψυχής -και ... ρακί)

      Γράφω;
      Αν νομίζεις ότι περιμέναμε όλοι κάθε κακομοίρη που δεν ξέρει την τύφλα του να μας ορίσει στο ίντερνετ έννοιες όπως το rock και να μας καθορίσει μάλιστα και ποιες ήταν οι κορυφαίες εκδηλώσεις αυτής της έννοιας, τότε είσαι βαθιά νυχτωμένος.
      Όσο και να σκούζεις και να μη σ’ αρέσει, ο Παύλος ήταν όσο πιο κοντά στην ουσία του rock και της ίδιας της μουσικής γίνεται, αλλά αυτό είναι κάτι που υποκείμενα σαν και του λόγου σου μάλλον δεν μπορούν να αντιληφθούν λόγω των συσσωρευμένων κόμπλεξ τους και του συντηρητισμού που κουβαλάνε του οποίου και συνήθως ούτε καν δύνανται να κατανοήσουν ότι είναι φορείς.

      Εγώ λέω ότι το αυθόρμητο «τυχοδιωκτικό φευγιό» και η περιπλάνηση μαζί με διαφόρων ειδών εμπειρίες όπως το να πίνεις αλκοόλ ακόμα και καταχρηστικά μπορεί να είναι μια πολύ ουσιαστική βάση για να καταλάβεις πράγματα για τον εαυτό σου και να συσσωρεύσεις τελικά γνώση, ώστε τελικά να βελτιωθείς πραγματικά, αρκεί φυσικά να μπορείς να σκεφτείς κριτικά και να νιώσεις βαθιά.

      Φυσικά, ό,τι και να συζητάμε περί rock καμία σχέση απολύτως δεν έχει με το στίχο του τραγουδιού, αφού οποιοσδήποτε (σχεδόν) θα καταλάβαινε πως το τι εσύ μπορεί να φαντάζεσαι για το rock, το heavy metal, την ψυχεδέλεια, και δεν συμμαζεύεται ουδεμία σχέση έχει με τον στίχο με το οποίον υποτίθεται ότι ασχολείσαι.

      Συνεχίζεται στο επόμενο λόγω περιορισμένου χώρου…

      Διαγραφή
    3. Γράφεις:
      Τ’ αφεντικό με βρίζει, η μάνα μου βογγά
      (Η κλάψα, της κλάψας, την κλάψα, ω κλάψα. Και ...πώς «βογγά» δηλ . η μάνα;;;!!! Και τί αφεντικό θα ήταν αν δεν έβριζε; - άλλο ένα κλισέ. Κι εσύ τί κάνεις με όλα αυτά Λευτέρη; Κλαψομουνιάζεις σαν τον Καζαντζίδη και τον Μπιθικώτση;)

      Γράφω:
      Η κλάψα που επαναλαμβάνεις σαν παιδάκι του δημοτικού συνεπάγεται από το ύφος κάποιου και όχι από τα λόγια, εκτός μόνο και αν τα λόγια δηλώνουν κατηγορηματικά ότι κάποιος κλαψουρίζει, κάτι που δεν συμβαίνει εν προκειμένω.
      Αν εσύ όταν ακούς τον Παύλο να τραγουδά τους εν λόγω στίχους αντιλαμβάνεσαι κλάψα, τότε σίγουρα έχεις πολύ σοβαρό διανοητικό πρόβλημα.

      Εύχομαι να μην ακούσεις ποτέ τη μάνα σου να βογκά για παράδειγμα από φρικτούς πόνους λόγω μιας ασθένειας που θα της διαλύει λίγο - λίγο το κορμί, γιατί αν σου συμβεί αυτό, τότε δεν θα απορείς σαν ηλίθιος (εκτός βέβαια και αν είσαι τέτοιος) πώς βογκά μια μάνα.

      Να σε ενημερώσω ότι δεν βρίζουν όλα τα αφεντικά, αφού προφανώς στον δικό σου φανταστικό κόσμο κάτι άλλο μάλλον συμβαίνει.

      Σε σχέση με την αναφορά σου στον Καζαντζίδη και στον Μπιθικώτση μόνο ένα ταιριαστό σχόλια βρήκα εγώ: Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.

      Όσο για τον Λευτέρη, αυτός ξέρει τι θα κάνει, αλλά μάλλον του αρέσει κιόλας να σε αφήνει με την απορία, πράγμα που από ότι φαίνεται από αυτά που γράφεις είναι πολύ εύκολο να κάνει κανείς στην περίπτωσή σου.

      Γράφεις:
      μια καλημέρα δε μου λεν’ στη γειτονιά
      πως είμαι αλήτης συνεχώς μου κοπανάν
      γι’ αυτό σου λέω Παύλο φεύγω πια για τα καλά
      (Κλάψας συνέχεια. Μα είναι λόγοι αυτοί για να θες να φύγεις; Τόσοι και τόσοι τα τράβαγαν ανέκαθεν αυτά -και χειρότερα. Πού είναι η ροκ αυθάδεια; Είναι ροκ στάση ζωής η φυγή για τέτοιους «λόγους»; Γιατί αν είσαι τόσο «ευαίσθητος», θα παραμείνεις τέτοιος όπου και να πάς. Αν πάλι δεν θέλεις να είσαι, μπορείς να το κάνεις κι από εκεί που βρίσκεσαι, χωρίς να πας πουθενά. Μήπως η ροκ στάση σημαίνει να δομήσεις τον εαυτό σου έτσι που να μην ψυχοφθείρεσαι, αλλά να επιστρέφεις την απαξίωση; Αν πάλι επιμένεις να «την κάνεις», πρέπει να έχει προηγηθεί η ώριμη αποστασιοποίηση από ό,τι σε πνίγει, αλλιώς η «φυγή» θα είναι αδιέξοδο αφού πάντα θα σκοντάφτεις στον εαυτό σου)

      Γράφω:
      Σου είπε κανείς ότι ο Λευτέρης είναι ροκάς ή οτιδήποτε άλλο ή πως πρέπει να πράξει με βάση ό,τι σκατά κουβαλάς εσύ μες στο κεφάλι σου; Ότι γουστάρει θα κάνει ο Λευτέρης κι αν δεν σ’ αρέσει, ξύδι.

      Ρε καημένε, μιλάει πουθενά ο στίχος για ροκ στάση ζωής ή θα έπρεπε να γράφει ο στιχουργός ό,τι παπάρα θεωρείς εσύ ως πρέπουσα ή σωστή?

      Όλες οι υπόλοιπες και καλά «αναλύσεις» προφανώς ουδεμία σχέση έχουν με το στίχο που διαβάζεις, οπότε μη κουράζεσαι χωρίς ουσιαστικό λόγο.

      Γράφεις:
      Μια μέρα γύρισα στο σπίτι το πρωί
      (Στην αρχή του τραγουδιού «τους δρόμους έπαιρνε νωρίς απ’ το πρωί» και τώρα «γύρισε στο σπίτι το πρωί» - το κλισέ του κλισέ και η αντίφαση της αντίφασης...)

      Γράφω:
      Μήπως ήθελες να σου πάρει και την άδεια για να ξενυχτήσει μία μέρα;
      Αφού ούτε να καταλάβεις δεν μπορείς ότι ο καθένας μπορεί να ξενυχτήσει οποτεδήποτε για κάποιον λόγο, είναι προφανές μάταιο να προσπαθήσει κάποιος να σου εξηγήσει το οτιδήποτε.
      Φυσικά δεν υπάρχει κανένα κλισέ σαν το «Μια μέρα γύρισα στο σπίτι το πρωί», αλλά τόσες ανοησίες έχεις φανταστεί μέχρι τώρα, οπότε δεν είχες πρόβλημα να προσθέσεις μία ακόμα.

      Συνεχίζεται στο επόμενο λόγω περιορισμένου χώρου…

      Διαγραφή
    4. Γράφεις:
      βρήκα ένα γράμμα πεταμένο στην αυλή
      (μάλλον ο μοναδικός κάπως πρωτότυπος στίχος του τραγουδιού...)

      Γραφώ: Καλά κρασιά.
      Δεν σε χάλασε το «κλισέ» αυτό, που εκφράζει πλήρως το ότι γράφεις ασυναρτησίες για πολλοστή φορά.

      Γράφω:
      όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή
      (Άλλη μια φράση κλισέ –παρεμπιπτόντως η χρήση αποφθεγμάτων σε τραγούδια συνήθως φανερώνει στιχουργική πενία)

      Γράφω:
      Τα «παρεμπιπτόντως» σε μάραναν φουκαρά….
      Εδώ δεν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις όπως κατέδειξα με επιχειρήματα μπόλικες φορές ήδη, οπότε άσε την παραγωγή συμπερασμάτων σε κανέναν άλλον.

      Αντιθέτως με αυτό που γράφεις, το να εντάξεις φράσεις που γνωρίζει όλος ο κόσμος στον στίχο σου με τρόπο μαεστρικό (όπως το κάνει ο Παύλος) χωρίς να χάνει ο στίχος το δικό σου ιδιαίτερο ύφος και χωρίς να αλλοιώνονται ούτε στο ελάχιστο τα νοήματα που θες να περάσεις είναι κάτι που για να το κάνεις χρειάζονται καλλιτεχνικά αρχίδια και μάλιστα μεγάλα.

      Γράφεις:
      τον Λευτέρη λέει τον εκλείσαν φυλακή
      αποπλάνησε είπαν δεκαεξάχρονη μικρή
      αποπλάνησε είπαν...

      (Αν ο Λευτέρης είναι το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται οι προηγούμενες στροφές του «ποιήματος» τότε δεν είναι περίεργο που δεν ξέφυγε από τον κακό εαυτό του, παρά τις δηλώσεις ότι θα φύγει. Αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό το μήνυμα που ήθελε να δώσει ο στιχουργός, αφού δεν υπάρχει καμμία αιτιακή σύνδεση μεταξύ των προηγούμενων περιγραφών και αυτής της κατάληξης: ανέκαθεν υπήρχαν εκατομμύρια στην Ελλάδα, στους οποίους ταιριάζει η προηγούμενη –έστω και κλισαρισμένη- περιγραφή, αλλά δεν είχαν τέτοιο τέλος. Επομένως δεν βγαίνει νόημα, ή το «τί θέλει να πει ο ποιητής», που μάλλον δεν κατείχε βιωματικά την πραγματικότητα, την οποία επιχείρησε να περιγράψει. Κι έτσι έκανε ένα «κοινωνικό» σχόλιο στον γάμο του Καραγκιόζη)

      Γράφω:
      Ο μόνος που κάνει σχόλια στο γάμο του καραγκιόζη και μάλιστα άσχετα με αυτά που διαβάζει ή ακούει είσαι εσύ.

      Αφού δεν καταλαβαίνεις τίποτα από αυτά που γράφει ο στιχουργός και αμφιβάλεις κιόλας αν ο Λεύτερής είναι το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται οι προηγούμενοι στίχοι, μη γράφεις ότι παπάρα σου κατεβαίνει στο μυαλό εκτός και αν σου αρέσει να εξευτελίζεσαι δημόσια, όποτε με τις υγείες σου…

      Όσο για το τι κάναν ή όχι εκατομμύρια στην Ελλάδα, είναι προφανές ότι ο στίχος δεν λέει ούτε λέξη, οπότε θέλησες μάλλον να μας γράψεις για άλλη μια φορά τις παπαριές σου μπας και εντυπωσιάσεις κανέναν και βελτιώσεις λίγο την αυτοπεποίθηση σου.

      Και στο φινάλε επειδή πολλές φορές χρησιμοποίησα ήδη τη λέξη «γράφω», άλλη μία δεν θα βλάψει: Μπορεί και να έχεις πλέον αντιληφθεί (αν και σίγουρα δύσκολο για σένα) που γράφω εγώ και εσένα και τις αηδίες που μας αράδιασες.

      Μπορείς αν θες τώρα να συνεχίσεις ελεύθερα να υπνοβατείς μουρμουρίζοντας μπούρδες.

      Διαγραφή
    5. ο υπνοβατης για μενα εχει πολυ κακη αντιληψη των πραγματων και της πραγματικοτητας.χαμηλης ποιοτητας κριτικη κανει και παντα χανει την ουσια.ισως μετα βιας να εχει τελειωσει και το δημοτικο σχολειο(χωρις αυτο να ειναι ρατσιστικο αλλα στη προκειμενη περιπτωση εχει κατι να πει).δυστυχως λιγο η κακη παιδεια λιγο η κακη κριση και η ημιμαθεια του τον εκθετουν συνεχεια.παντα φτηνη και κακου τυπου δημοσιογραφικη αναλυση.

      Διαγραφή
    6. Υπνοβατη το κεφάλι σου είναι πιο άδειο κ απ' το Ο.Α.Κ.Α. όταν παίζει η ΑΕΚ

      Διαγραφή
  3. Κλασικό σιδηροπούλειο δείγμα κακής αφομοίωσης της ροκ στάσης ζωής και βέβαια τίγκα στο κλισέ. Ούτε διαμαρτυρία, ούτε καν ήττα, παρά σκέτη παρακμή (και μάλιστα ούτε καν περιγραφόμενη με τη μπλουζ οικονομία). Όσο για την αναφορά στον Ελύτη τη βρίσκω άστοχη. Το ότι ο στιχουργός λέει ότι επηρεάστηκε από τον Ελύτη, δεν σημαίνει φυσικά ότι τον κατάλαβε (ούτε βέβαια ότι επηρεάστηκε). Το μήνυμα του Ελύτη δεν είναι ούτε ηττοπαθές, ούτε παρακμιακό, ούτε μοιρολατρικό, ούτε καν διαμαρτυρία. Είναι περιγραφή για γερά στομάχια μέσω μιας προσεγμένης ακολουθίας «κινηματογραφικών» εικόνων. Κι ο Λευτέρης του δεν βλέπω τί σχέση μπορεί να έχει με αυτόν τον δήθεν τού Σιδηρόπουλου.

    Επίσης διαφωνώ με χαρακτηρισμούς όπως «το σημαντικότερο τραγούδι, του ελληνικού ροκ». Υπάρχουν πολύ πιο αληθινά από αυτό το κακέκτυπο «μπλουζ». Π.χ. «Ο Ανεπρόκοπος» του Πουλίκα, πού λίγο-πολύ δίνει το απόλυτο ροκ μήνυμα: είμαι αυτός που είμαι, δεν πάω πουθενά, μένω εδώ και σας γαμώ όλους. Ή το «Κάγκελα Παντού» του Πανούση («όλο εμένανε σηκώνει να πω μάθημα η δασκάλα, θα τη σφάξω σαν κουνέλι και θα βγω να παίξω μπάλα). Ή το αντιπαρακμιακό μήνυμα αξιοπρέπειας και αφύπνισης των Τρυπών («ντροπή για τα μάτια σου, να είναι άδεια σαν τα ποτήρια μας!»). Ή το «Λυωμένο Παγωτό» των Ξύλινων Σπαθιών, ο αυτοσαρκαστικός ύμνος της φυγής. Τραγούδια «σεμνά και δωρικά» και προπάντων χωρίς κλισέ. Και ευτυχώς όχι τα μόνα.
    Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο τραγούδι του Σιδηρόπουλου -και all time classic - είναι το «Άντε και καλή τύχη μάγκες». Καταιγιστική περιγραφή των πραγματικών μύχιων πόθων των καθημερινών «Λευτέρηδων». Σαν μαθητής είχα αγοράσει σε κασσέττα το Zorba the Freak μόνο και μόνο γι’ αυτό το τραγούδι (γιατί δηθενιές του τύπου «Το ’69 με κάποιο φίλο», μπορούσε τότε να γράψει –όπως και σήμερα- ο οποιοσδήποτε δεκαπεντάχρονος. Μάλιστα λόγω της μίας δουλειάς μου (είμαι πολυθεσίτης) έχω το προνόμιο να συγχρωτίζομαι συχνά με εφήβους κι έτσι έχω δει και συλλέξει πολλά τέτοια - και καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλ’ αντ’ άλλα της Παρασκευής το γάλα.
      Έτσι με «κλισέ»… για να καταλάβεις τι ωραία και στρωτά αποδίδουν το νόημα όταν ξέρει κάποιος να τα χρησιμοποιεί όπως ο Παύλος.

      Κακή ή καλή αφομοίωση της rock στάσης ζωής προφανώς και δεν υπάρχει πουθενά στους στίχους, οπότε μας λες αερολογίες εκτός θέματος. Σκέτη παρακμή είναι μόνο να προσπαθείς να σχολιάσεις αυτό που προφανώς δεν καταλαβαίνεις.

      Μας λες πως το ότι λέει ο ίδιος ο στιχουργός πως επηρεάστηκε από τον Ελύτη δεν σημαίνει ότι επηρεάστηκε και δικαιώνεις απόλυτα τη πρώτη φράση μου (άλλ’ αντ’ άλλα…).
      Το αν κατάλαβε ο Παύλος τον Ελύτη ή όχι προφανώς δεν είσαι σε θέση να το κρίνεις εσύ ειδικά όταν μα λες ότι το μήνυμα του Ελύτη είναι επί λέξει: «περιγραφή για γερά στομάχια μέσω μιας προσεγμένης ακολουθίας «κινηματογραφικών» εικόνων».

      Αν δεν το κατάλαβες (που δεν το κατάλαβες) δεν μας είπες ποιο είναι τελικά το μήνυμα του Ελύτη και μάλλον καλύτερα και για μας και για τον Ελύτη…

      Ανοησίες τελείως υποκειμενικές για το ποιο είναι το καλύτερο ή σημαντικότερο rock τραγούδι λες και είμαστε παιδάκια στο δημοτικό, εγώ προσωπικά δεν σχολιάζω. Όμως, είναι σίγουρο ότι το ’69 μπορούσε να το γράψει και να το ερμηνεύσει (με τον μαγικό τρόπο που το έκανε) μόνο ο Παύλος Σιδηρόπουλος και όχι δεκαπεντάχρονα ή οποιοσδήποτε τυχαίος μπορεί να φαντάζεται ο κάθε άσχετος.

      Τέλος, αν κάποιος βρίσκει τον Παύλο ή τα κομμάτια που έγραψε δήθεν, εγώ λέω ότι απλά δεν έχει καμία ιδέα περί rock ούτε και περί αυθεντικότητας και αντί να μας ζαλίζει τα ούμπαλα με αερολογίες, ας πάει να κάνει ο ίδιος rock και μάλιστα αυθεντικό να δούμε τι ψάρια πιάνει.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμε προσκυνητή ιερών αγελάδων:
      Το σκέφτηκα πολύ για το αν αξίζει τον κόπο να σου απαντήσω. Τελικά σε λυπήθηκα που έκατσες κι έγραψες τόσες μαλακίες (εξαπλάσιες -σε έκταση και, ομολογώ, σε ποιότητα- από όσα έγραψα εγώ) μόνο και μόνο για να δικαιολογήσεις τον χαρακτηρισμό του προσκυνητή μιας ιερής αγελάδας.
      Αν δεν σε πειράζει εγώ θα ασχοληθώ μόνο με δυό τρεις απ’ αυτές (δηλ. αυτές που με έκαναν και γέλασα πιο πολύ)

      Μαλακία no. 1:
      @
      «είναι σαν να υποστηρίζεις ότι π.χ. η φράση «λιωμένες πατάτες» με τη φράση «πατάτες που έγινα λιώμα» έχουν μεταξύ τους κάποια νοηματική διαφορά.»

      Φυσικά τα έχεις μπερδέψει κάπως. Μια λιωμένη πατάτα δεν μπορεί ποτέ να ξαναπάρει το πρότερο σχήμα της. Ένας που είναι λιώμα όμως, κατά πάσα πιθανότητα μπορεί. Αν δεν με πιστεύεις μπορείς να κάνεις ένα απλό πείραμα με μια πατάτα: λιώνεις μια πατάτα και μετά πίνεις μισό λίτρο ρακί (ή τέλος πάντως όσο θες για να γίνεις λιώμα) και στο τέλος μας πληροφορείς ποιός νομίζεις από τους δύο (δηλ. εσύ η η πατάτα) ότι ξαναπήρε τα ίσα του.

      Μαλακία no. 2:
      @
      «Ενημερωτικά στο λέω, γιατί από τα λόγια σου συνεπάγεται ότι δεν το γνωρίζεις, ότι αρκετοί άνθρωποι όταν θέλουν να πάρουν μια δύσκολη για αυτούς απόφαση (ή να κάνουν πράξη μια ειλημμένη απόφαση) για την οποία έχουν αναστολές χρησιμοποιούν το αλκοόλ και το «λιώσιμο» από αυτό, ως ένα βοήθημα για να καταστείλουν τις αναστολές αυτές όσο περισσότερο γίνεται ώστε να πάρουν την απόφαση (ή να πράξουν αντιστοίχως.»

      Πώς φαίνεσαι ότι δεν έχεις πάρει ποτέ στη ζωή σου μια απόφαση κι ότι μένεις ακόμα με τη μαμά σου και τον μπαμπά σου... Τέτοιες μυθοποιητικές του αλκοόλ μαλακίες τις λέγαμε και τις πιστεύαμε όταν ήμαστε ακόμα στο γυμνάσιο (ούτε καν στο λύκειο δηλαδή...)

      Μαλακία no. 3:
      @
      «Εύχομαι να μην ακούσεις ποτέ τη μάνα σου να βογκά για παράδειγμα από φρικτούς πόνους λόγω μιας ασθένειας που θα της διαλύει λίγο - λίγο το κορμί, γιατί αν σου συμβεί αυτό, τότε δεν θα απορείς σαν ηλίθιος (εκτός βέβαια και αν είσαι τέτοιος) πώς βογκά μια μάνα.»

      Έστω ότι ο «ποιητής» εννούσε αυτό. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν ο Λευτέρης αφήνει τη μάνα του να υποφέρει και φεύγει... (ίσως βέβαια αυτός να είναι ο τρόπος που ο Σιδηρόπουλος -κατά τους προσκυνητές του- αντιλαμβάνεται τον Ελύτη)

      Μαλακία no. 4:
      @
      «Το αν κατάλαβε ο Παύλος τον Ελύτη ή όχι προφανώς δεν είσαι σε θέση να το κρίνεις εσύ ειδικά όταν μα λες ότι το μήνυμα του Ελύτη είναι επί λέξει: «περιγραφή για γερά στομάχια μέσω μιας προσεγμένης ακολουθίας «κινηματογραφικών» εικόνων».
      Αν δεν το κατάλαβες (που δεν το κατάλαβες) δεν μας είπες ποιο είναι τελικά το μήνυμα του Ελύτη και μάλλον καλύτερα και για μας και για τον Ελύτη…»

      Παραδέχομαι ότι ο Σιδηρόπουλος κατάλαβε τον Ελύτη πολύ καλύτερα από εμένα και ειδικά με την έννοια που δίνεις στην αμέσως προηγούμενη μαλακία σου no. 3.

      Συγγνώμη που δεν μπόρεσα να απαντήσω και στα άλλα αποστομωτικά σου επιχειρήματα, αλλά τα παραπάνω σου, ήδη με κατατρόπωσαν.

      Διαγραφή
    3. «Επώνυμε» υπνοβάτη όπως δηλώνει και το ψευδώνυμο, που ο ίδιος διάλεξες, είσαι παντελώς εκτός πραγματικότητας.

      Μας γράφεις, για να αποδείξεις πόσο μπετόστοκος είσαι, ότι μια λιωμένη πατάτα δεν μπορεί ποτέ να ξαναπάρει το πρότερο σχήμα της θέλοντας να μας πεις ότι πατάτες που έγιναν λιώμα θα βρεθεί κάποιος τρόπος να πάρουν ξανά το αρχικό τους σχήμα σε αντίθεση με τις λιωμένες πατάτες. Μάλλον το μυαλό σου είναι είτε λιώμα, είτε λιωμένο, που είναι το ένα και το αυτό και από ότι φαίνεται δεν υπάρχει καμία ελπίδα να επανέλθει στην προτεραία κατάσταση.

      Εγώ δεν μένω με τους γονείς μου όπως βαυκαλίζεσαι, αλλά πιθανότατα κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Και φυσικά έχω πάρει άπειρες αποφάσεις στην ζωή μου και μία από αυτές είναι να γράφω εκεί που πρέπει αυτούς που κατά δήλωσή τους πιστεύαν σε μαλακίες από το γυμνάσιο ακόμα. Συνέχισε λοιπόν εσύ να πιστεύεις και άσε την απόκτηση γνώσης για αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν και όχι απλώς να βαυκαλίζονται.

      Το τι εννοεί ο στιχουργός έχω αποδείξει ήδη πολλάκις ότι είσαι παντελώς ανίκανος να το καταλάβεις. Ένα ψυχίατρος μάλλον θα ήταν ο κατάλληλος στην περίπτωσή να σου εξηγήσει ότι το αν κατάλαβε ή όχι κάποιος τον Ελύτη δεν είναι κάτι που μπορείς να το καταλάβεις από έναν στίχο ενός τραγουδιού. Και ναι μπετόβλακα η σκέψη για φυγή (η οποία και δεν φαίνεται πουθενά στους στίχους να μετατρέπεται σε πράξη, αλλά σαν υπνοβάτης που είσαι είπες να συμπεράνεις άλλη μια παπαριά από αέρα κοπανιστό) είναι ένα πράγμα που συμβαίνει σε οποιονδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο έχει μεγάλα ζόρια και πίεση.

      Είναι βέβαιο ότι ο Παύλος κατάλαβε περισσότερο από εσένα τον Ελύτη γιατί πολύ απλά εκείνος διέθετε και την σχετική ικανότητα να καταλαβαίνει. Όπως καταλαβαίνει λοιπόν ο οποιοσδήποτε έχει λίγο μυαλό μέσα στο κεφάλι του εκείνος δεν έπαιρνε απλώς σβάρνα το διαδίκτυο για να λέει αρλούμπες όπως εσύ.

      Επειδή με αποκάλεσες προσκυνητή χωρίς κανένα λόγο, να σου επιστρέψω τον χαρακτηρισμό αν και εσύ μάλλον δεν συμπεριφέρεσαι σαν τον σκύλο (η ρίζα του δεύτερου συνθετικού της λέξης «προσκυνώ» είναι «κύων»), αλλά σαν σκουλήκι. Και βέβαια καλύτερα να σε αποκαλούν «ιερή αγελάδα» παρά ανίδεο ζώο που σίγουρα έχεις την τιμή να σε αποκαλούν διάφοροι κάθε τόσο.

      Διαγραφή
    4. υπνοβατη ποια η γνωμη σου για τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ?

      Διαγραφή
  4. 1-Ειναι η 2η φορα που γραφω σε site & θα γραψω μπολικα.Η 1η ηταν παλι στου Νταλουκα, περι
    Π.Κουτρουμπουση,11-4-2014. 2-Ο "Ανεπροκοπος" (Τ.Φαληρεας,Δ.Πουλικακος),ειναι μουσικη
    (rhythm 'n blues) διασκευη του "Road Ladies' του Zappa Frank στο "Chunga's Revenge" 1970.
    3-Σιγουρα αυτο που γραφει ο Μανωλης για -σημαντικοτερο- ειναι "ολιγον" λαθος, πιστευω οτι κι ο
    ιδιος συμφωνει, (εχει & πολλα στο κεφαλι του).Αυτο δεν με πειραζει.Αυτο που με "νευριασε"
    για να γραψω αυτα που διαβαζετε, ειναι α) η λεξη "μπλουζ" & β) η λεξη καχεκτυπο. Με την
    λιγη μουσικη που ξερω (παιζω με το αυτι, δεν διαβαζω νοτες), απαντω, α) "το '69..." του
    Παυλαρα,ειναι "καθαρο (βρωμικο)" funk αλα James Brown & οχι blues. β) στην λεξη καχεκτυπο
    που μου την "βαρεσε",απαντω & γαμω τις φανκοκομματαρες (για την Ελλαδα τουλαχιστον).
    4-Η 1η φορα που βρεθηκα, με τον Παυλο ηταν το 1984 (ημουν 19), στο studio Sierra,στις
    ηχογραφησεις του "Ζορμπα", οπου παιζω σ'ενα κομματι..Μετα ηρθαν ετσι τα πραματα & τον
    Παυλο τον ειδα το 1987 στην συναυλια στην πλατεια Κοτζια.Αλλη μια κοντα στα Εξαρχεια το
    1988 & την 4η & τελευταια φορα που τον ειδα τελειως τυχαια, στα μεσα του οκτωβρη 1990
    περιμενα το αστικο για Ν.Ιωνια στην Κανιγγος.Ο Παυλος περασε,δεν ηταν καλα, το χερι του
    "δεμενο", μιλησαμε ουτε 10 λεπτα, του εδειξα 5-6- ας τα πω "ποιηματα" μου, που ειχα μαζι
    μου & μου λεει "αυτο μου αρεσει μικρε, να το δουμε καποια μερα...χαιρετω".Δεν τον ξαναειδα
    ποτε.Τον αλλο μηνα εφυγα μονιμα για Βολο.Στην κηδεια δεν πηγα, δεν μπορουσα.Το "τραγουδι
    που του αρεσε, το παραθετω.... (συνεχιζω παρκατω δεν χωραει εδω)---JAMES π---





    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το περί κακέκτυπου "μπλουζ" αναφερόταν φυσικά στους στίχους και στο "μήνυμα" και όχι στο καθαρά τεχνικό μέρος. Κάτι που άλλωστε έχει ήδη διευκρινιστεί μόλις πιο πάνω, όπου και το αναφερόμενο ότι η περιγραφή του Σιδηρόπουλου δεν έχει την μπλουζ οικονομία.

      Αν διάβαζες αυτά που γράφονται κι όχι αυτά που νομίζεις (=προκατάληψη) ΙΣΩΣ να μην σου τη "βάραγε". Περιορίσου λοιπόν στα τεχνικά που τα ξέρουμε κι οι δυό και άσε τα άλλα σε αυτούς που ξέρουν ανάγνωση και γραφή.

      Διαγραφή
    2. Άμα ξέρατε και τρόπους, και δεν αρπαζόσασταν με την πρώτη ευκαιρία σε μια επισήμανση του άλλου...

      Στο κάτω κάτω το "μπλουζ οικονομία" δεν είναι και κάνας κλασσικός όρο για να περιγράψει στίχους αποκλειστικά, τον οποίο όλοι θα έπρεπε να τον γνωρίζουν.

      Διαγραφή
    3. μπλουζ οικονομια ειναι ο ορος που περιγραφει συνοπτικα μια κατασταση??δεν καταλαβα...

      Διαγραφή
    4. κανεις δεν γνωριζει τον ορο μπλουζ οικονομια?????

      Διαγραφή
  5. Ήταν καλό τραγούδι. Αν πας να το αναλύσεις "θεματολογικά" μπορεί να μπεις σε λαβύρινθο και να μην βγεις ποτέ... Για τη χρονιά που βγήκε νομίζω στους περισσότερους έφηβους που το άκουγαν (σαν εμένα τότε που ήμασταν καβάλα στο new-wave/punk) έδινε μια γλυκόπικρη αίσθηση για ένα είδος που άρχιζε να φεύγει: τα ξεπεσμένα φρικιά. Εκείνο το δίσκο ίσως πρέπει να τον ακούμε σε απόλυτη σχέση με την εποχή που κυκλοφόρησε και τις αντίστοιχες ελληνικές κυκλοφορίες για να καταλάβουμε την αξία του.

    Τώρα που έχουμε πρόσβαση σε χιλιάδες δίσκους από το δίκτυο, άκουγα + διάβαζα για έναν απίστευτο κιθαρίστα (Kossof) και βρήκα μια ομοιότητα στην εισαγωγή από το συγκρότημα των FREE :
    http://www.youtube.com/watch?v=C2SvmTM-zps
    ίσως οι Σπυρόπουλοι γνωρίζουν περισσότερα για το πώς αναπτύχθηκε το κομμάτι μουσικά.

    ΥΓ. Μια και το'φερε η κουβέντα, όσοι καταλαβαίνουν από κιθάρα ας διαθέσουν λίγο χρόνο να ακούσουν τον παραπάνω κιθαρίστα από το 3:20 - 5:00. Μιλάμε για έναν Post-Punk κιθαρίστα που εμφανίστηκε 10 χρόνια νωρίτερα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. συγνωμη αλλα πιο βλακωδη αναλυση απο τη παραπανω δεν εχω ματαδει!! ειναι για γελια και για κλαματα.πηρε ο τυπος(ο υπνοβατης!!) γραμμουλα γραμμουλα το τραγουδι και το ανελυσε λες και ειναι εγχειριδιο για επεμβαση ανοικτης καρδιας ή οδηγιες για πτηση μεγαλου αεροσκαφους!!!

    εκει στη γερμανια οπου βρισκεται ο παραπανω αναλυτης(υπνοβατης) του τραγουδιου εγινε τοσο ρομποτοειδες-ανθρωποειδες που με την απολυτη τεχνοκρατικη αντιληψη που τον εχει διαποτισει το μερκελικο κρατος ερχεται εδω να μεταποιησει τη τεχνη σε μηχανημα παραγωγης.την οποια τεχνοκρατια και ψυχρη λογικη απεχθανοταν οσο τιποτε αλλο και ο παυλος.(ντοκουμεντο στην ετ2 σε συνεντευξη που δινει ο παυλος/υπαρχει στο youtube).

    ευτυχως ομως διαψευδει τον παραπανω αναλυτη(ναι αυτον τον υπνοβατη!!) ο χρονος ο ιδιος! το συγκεκριμενο τραγουδι επιβιωσε 35 χρονια!! και θα επιβιωσει και αλλα τοσα οπως φαινεται.η διαχρονικοτητα δε του τραγουδιου δεν απαξιωνεται απο κανεναν πλεον οτι και να λενε.

    ''Μάλιστα λόγω της μίας δουλειάς μου (είμαι πολυθεσίτης) έχω το προνόμιο να συγχρωτίζομαι συχνά με εφήβους κι έτσι έχω δει και συλλέξει πολλά τέτοια - και καλύτερα.'' μας λεει ο μεγας κριτης των παντων.
    και απαντω.αμφιβαλλω αν σε συμπαθουν οι νεολαιοι(εκτος και αν συγχρωτιζεσαι με γερμανακια που ειναι η νεα γενια ρομποτομηχανων ανθρωπινων,αυτοι θα σε θαυμαζουν σιγουρα με αυτα που θα τους λες) με αυτες τις κακοβουλες κριτικες των παντων που δεν εχουν ουσια και δεν ξερω που αποσκοπουν πια.(ισως σε διαφημιση του blog??)
    τα βαζεις με την ''ιερη αγελαδα'' οπως αρεσκεσαι να αποκαλεις τον σιδηροπουλο γιατι ξερεις οτι θα προκαλεσει ντορο ολο αυτο με απωτερο σκοπο τι? την διαφημιση εστω και αρνητικη?διαφημιση να ειναι και οτι ναναι δηλ?

    τελος επαναλαμβανω δεν εχω κατι προσωπικο μαζι σου,δεν σε διαψευδω εγω αλλα ο ιδιος ο πανδαματωρ χρονος και η διαχρονικοτητα του τραγουδιου.επιπλεον σε καθε live o πουλικας το συγκεκριμενο τραγουδι το εχει ως σημειο αναφορας και παντοτε μα παντοτε το τραγουδαει! αλλα εκει στα ξενα που εισαι που να παρεις χαμπαρι τι γινεται εδω εφοσον δεν μπορεις να ερθεις να δεις τον πουλικα ως πολυθεσιτης(οπως διατεινεσαι), πολυπραγμων και πολυασχολος που εισαι με τις ''μηχανές΄΄.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @
      "πηρε ο τυπος(ο υπνοβατης!!) γραμμουλα γραμμουλα το τραγουδι και το ανελυσε λες και ειναι εγχειριδιο για επεμβαση ανοικτης καρδιας ή οδηγιες για πτηση μεγαλου αεροσκαφους!!! "

      Όπως ίσως ΔΕΝ σε έχουν πληροφορήσει, είθισται αυτού του είδους η επεξεργασία να γίνεται σε κάθε μεγάλη ποίηση. Αυτό άλλωστε έκανε και ο Μανώλης Νταλούκας με τον Ελύτη. Ούτε τώρα, λοιπόν, που φέρθηκα στην ιερή αγελάδα σου σαν να ήταν ποιητής (και μάλιστα μεγάλος) είσαι ευχαριστημένος;

      @
      "επιπλεον σε καθε live o πουλικας το συγκεκριμενο τραγουδι το εχει ως σημειο αναφορας"

      Και το "Υπάρχω" του Καζαντζίδη επίσης... Και λοιπόν; O Πουλικάκος δεν θα παρουσίαζε ποτέ σαν θέσφατο την απόψή του, όπως την επικαλείσαι εσύ. Αν δεν "μορφωνόσουν" από το ίντερνετ και είχες αναπτύξει προσωπική σχέση με ανθρώπους και καταστάσεις (κυρίως με αυτές) θα υπερασπιζόσουν τις απόψεις σου με δικά σου επιχειρήματα και όχι του τύπου "η μαμά μου είπε ότι..." κλπ.

      Και τελικά πάρε μια απόφαση: είμαι πολυθεσίτης, ή "ρομποτοειδες-ανθρωποειδες που με την απολυτη τεχνοκρατικη αντιληψη που τον εχει διαποτισει το μερκελικο κρατος εκει στη γερμανια"; Γιατί, όπως ίσως θα ξέρεις, και τα δυο (πολυθεσίτης και Γερμανία) δεν γίνεται. Πάντως ο Σιδηρόπουλος που φυσικά μιλάς εξ' ονόματός του χωρίς να τον έχεις γνωρίσει προσωπικά, είχε πολύ καλύτερη αντίληψη του χιούμορ από κάτι οπαδούς σαν εσένα.

      Κατά τα άλλα χαίρομαι που έκανες τόσο κόπο για να γράψεις τόσες πολλές συμπλεγματικές και ρατσιστικές μαλακίες μόνο και μόνο για να μην απαντήσεις σε τίποτα απολύτως από όσα έγραψα. Έλληνα πολιτικό μου θυμίζεις, εμένα του "ρομποτοειδους-ανθρωποειδους που με την απολυτη τεχνοκρατικη αντιληψη που τον εχει διαποτισει το μερκελικο κρατος..." κλπ κλπ.

      Επιπλέον εγώ έχω το επώνυμο θάρρος να "εκτίθεμαι". Κι αν πρόσεξες ΟΛΑ σου τα "επιχειρήματα" ήταν επί προσωπικού. Πράγμα που σημαίνει ότι αν έμπαινα σαν ανώνυμος, όπως εσύ, δεν θα είχες να αντιτάξεις απολύτως τίποτα. Υποθέτω λοιπόν ότι το να σου ζητήσω να μιλήσεις επώνυμα παραείναι αρρενωπό (ή και απλώς υπεύθυνο) για σένα... (ο Σιδηρόπουλος πάντως κάτι τέτοιους τούς έφτυνε).

      ΥΓ. @ "τελος επαναλαμβανω δεν εχω κατι προσωπικο μαζι σου,δεν σε διαψευδω εγω αλλα ο ιδιος ο πανδαματωρ χρονος και η διαχρονικοτητα του τραγουδιου."
      και
      "το συγκεκριμενο τραγουδι επιβιωσε 35 χρονια!! και θα επιβιωσει και αλλα τοσα οπως φαινεται.η διαχρονικοτητα δε του τραγουδιου δεν απαξιωνεται απο κανεναν πλεον οτι και να λενε."

      ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!! ΦΟΒΕΡΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ! ΜΕ ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕΣ! Πάρε εδώ ένα άλλο τραγούδι που εκπληρώνει ΑΚΡΙΒΩΣ τα "κριτήριά" σου:
      https://www.youtube.com/watch?v=Pm6miDusp8A

      Φαίνεται ότι ο "πανδαμάτωρ χρόνος" σου δεν κάνει τις διακρίσεις που σε εξυπηρετούν...

      Διαγραφή
    2. επιβιωσε το τραγουδι της βισση?????ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣΤΕΙΟ,για να μην πω τιποτα πιο βαρυ!
      δε ξερω κατα ποσο εκει στη γερμανια νοσταλγειτε οτι σαχλαμαρα ελληνικη του παρελθοντος σας σερβιρουν για να πνιξετε το πονο της ξενιτιας σας,παντως εδω στην ελλαδα το συγκεκριμενο κομματι το εχουμε για φτυσιμο.μαλλον μονο στη γερμανια το ακουτε.εδω εχει εξαφανιστει και αν παιζεται,παιζεται σε κατι τελειωμενα μπουζουξιδικα.ωραιο επιχειρημα ειχες,τι να σου πω.

      παντως ολοι σε ΄΄φτυνουν'' εδω απο τι φαινεται αλλα εσυ νομιζεις οτι βρεχει.και δεν νομιζω οτι η διαφωνια εχει να κανει με το σιδηροπουλο συγκεκριμενα αλλα σε οτι αρθρο μπαινει εδω,πλην ελαχιστοτατων εξαιρεσεων, το εχεις ''θαψει΄΄ απο τι παρατηρω στα σχολια σου σε αλλα αρθρα.
      επομενως κατι αλλο συμβαινει,καπου αλλου βρισκεται το ''προβλημα'' σου ''κυριε'' γερμανοποιημενε.

      Υ.Γ. Ναι εχω μορφωθει και σπουδασει.ειμαι κατοχος πτυχιου και μεταπτυχιακου.ολα απο ελληνικα πανεπιστημια μιας και το εθιξες.δεν ΄΄μορφωθηκα΄΄ μονο απο το ιντερνετ.
      εσυ αν επιτρεπεται εχεις κατι να μας πεις απο πτυχια μιας και το εριξες εκει??(επιασες πατο!) ή εισαι ενας ερασιτεχνης δημοσιογραφισκος-blogger????

      Διαγραφή
    3. @ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ

      """Όπως ίσως ΔΕΝ σε έχουν πληροφορήσει, είθισται αυτού του είδους η επεξεργασία να γίνεται σε κάθε μεγάλη ποίηση. """

      Και ποιός σου είπε ρε τζιτζιφιόγκε ότι το "69" είναι "μεγάλη ποίηση" ή ότι τα ροκ τραγούδια τα αναλύουμε έτσι, σαν "μεγάλη ποίηση";

      Για να μη πω, ποιός σου είπε ότι η ανάλυση ακόμα και της μεγάλης ποίησης με τέτοιο τρόπο είναι σωστή; Αυτά είναι για τεχνοκράτες και φιλόλογους, όχι για ποιητές και ευαίσθητους αναγνώστες ποίησης, ακόμα δε λιγότερο για όσους ζουν την ποίηση.

      Διαγραφή
  7. 5-Παραθετω το "τραγουδι" μου...

    ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

    Ο Ισκιος Σκουρος Και Βαρυς
    Πηλινα Αστερια Απο Ψηλα
    Ο Ηχος Εδω Εκει Εσεις
    Κρασι Φτηνο, Μπομπα Ποτα
    Πριν Λιγο Πετουσα Χαμηλα
    Πολλη Χασουρα Απο Νωρις
    Οι Λεξεις Μπλεξαν Ξαφνικα
    Με Την Μπαλαντα Της Σιωπης.

    Λευκος Στο Χρονο Της Στιγμης
    Μελανι Επεσε, Μαυρη Μπογια
    Ουρλιαζει Ο Φιλος Καταγης
    Στενευει Η Σκεψη Πληκτικα
    Χωρις Ψυχη, Χωρις Λεφτα
    Ο Λογος Μου Κυριοι Ευγενεις
    Εφυγε Πλεον Πολυ Μακρια
    Με Την Μπαλαντα Της Σιωπης.

    Ο Πονος Σας Καθε Μορφης
    Στα Δυο Τωρα Περπατα
    Ο Ηλιος Τουτος Αχανης
    Βαρεθηκα Να Με Κοιτα
    Τα Λογια Κουφια Να Μιλα
    Το Εργο Της Υγρης Ντροπης
    Δενει, Μαζευει Και Πουλα
    Με Την Μπαλαντα Της Σιωπης.

    Κοιταξτε Με Σαν Κατι Απλο
    Κυριες, Κυριοι Ολοι Εσεις
    Και Δειτε Με Να Φτερουγω
    Με Την Μπαλαντα Της Σιωπης.

    Σεπτεμβρης 1990-- JAMES π---

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπορεις να μου εξηγησεις το τραγουδι σου?αν τυχει και δεις το μηνυμα μου στο ιστολογιο εξηγησε το αν θες.ευχαριστω.

      Διαγραφή
  8. Kαι το δεύτερο μέρος (γιατί δεν το πήρε όλο προηγουμένως)

    @
    "με αυτες τις κακοβουλες κριτικες των παντων που δεν εχουν ουσια"

    Ποιοί είναι αυτοί οι "πάντες"; Ο Πουλικάκος, οι Τρύπες, ο Πανούσης, ή τα Ξύλινα Σπαθιά;

    "και δεν ξερω που αποσκοπουν πια.(ισως σε διαφημιση του blog??)"

    Γι' αυτό εσύ βγαίνεις ανώνυμα; Για να μην κατηγορηθείς ότι αυτοδιαφημίζεσαι;;;!!!

    @
    "τελος επαναλαμβανω δεν εχω κατι προσωπικο μαζι σου,"

    Όχι βέβαια, θα ρίξει ο θεός φωτιά να μας κάψει!
    Απλώς, επιτίθεσαι ανώνυμα και επί προσωπικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η απαντηση στον υπνοβατη δια στοματος γιαννη ζουγανελη.δειτε και ακουστε προσεκτικα απο το 6:10 και μετα.

      http://www.youtube.com/watch?v=DgprLaQT438

      αν και προσωπικα ζουγανελη δεν ακουω,πιο πολυ ως κωμικος μου αρεσει ωστοσο εχει μουσικη παιδεια και γνωση του αντικειμενου.

      Διαγραφή
    2. O Γιάννης Ζουγανέλης στην πίστα μαζί με την Άννα Βίσση:
      http://www.youtube.com/watch?v=MBFRLgj4zIA

      Και η κόρη του μαζί με την Άννα Βίσση επίσης:
      http://www.youtube.com/watch?v=27mOKG8jYbk

      Διαγραφή
    3. και τι μας λεει αυτο?τιποτα απολυτως!! παλι αστοχο επιχειρημα!και ο πουλικακος δουλευε στη τηλεοραση με συστημικα καναλια ως ηθοποιος και ο ζουγανελης επισης.
      σε παραπεμπω στη κουβεντα που ειχες περι κρατικοδιαιτων με τον μανωλη νταλουκα σχετικα με τη ΄΄Δυναμη΄΄...

      Διαγραφή
    4. http://1.bp.blogspot.com/-tHISFvZTe5o/UFb0jc5HsoI/AAAAAAAAZBQ/p_Nv_GscREg/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1+%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B7.jpg

      Φιλάκια.

      Διαγραφή
    5. ΤΟΥΣ ΦΤΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΒΡΕΧΕΙ

      http://anarchypress.files.wordpress.com/2011/03/ftysimo.jpg?w=530

      Διαγραφή
    6. Eντάξει, νίκησες!

      Διαγραφή
    7. το ξερω υπνοβατη.

      Διαγραφή
  9. -...οι διατυπώσεις, συν τοις άλλοις, αυτού του "υπνοβάτη" είναι φρικτές για έναν άνθρωπο που έχει Κοιμηθεί εδώ και 24 χρόνια και που θέλησε δια του μέλους και των λέξεων Αγάπη να σπείρει στο Ντουνιά και τίποτε άλλο, διατυπώσεις φουλαρισμένες με μία,ανεξήγητης έντασης, εμπάθεια' και βέβαια έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ, κι όχι απλά το ΔΙΚΑΙΩΜΑ, αλλά το ΚΑΡΑΔΙΚΑΙΩΜΑ να μην του αρέσει το ΠαυλοΣιδηροπουλικό καλλιτεχνικό έργο αλλά έναν στοιχειώδη, έστω, σεβασμό στη Μνήμη των Κεκοιμημένων τον οφείλει ο οποιοσδήποτε και σίγουρα κι αυτός εκτός κι αν θέλει να κάνει "υπνοβατώντας" ΑΤΣΑΛΑ βλασφημοβήματα πάνω σε μνήματα. Αλήθεια, αν δεν διδάχθηκε σε ελληνικό σχολείο ή δεν αυτοέμαθε κάτι από ΑΝΤΙΓΟΝΗ σε σχέση με τον ΣΕΒΑΣΜΟ που οφείλουν να δείχνουν οι ζώντες σε κείνους που'χουν Φύγει από τον κόσμο τούτο, εκεί στο προτεσταντοgermany "παίζει" να μάθει κάτι έστω και τώρα μιας και "κάλλιο αργά παρά ποτέ";...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ώστε έχω το "ΚΑΡΑΔΙΚΑΙΩΜΑ" της γνώμης, αλλά όχι και της έκφρασής της. Και μάλιστα για λόγους ... "σεβασμού στη Μνήμη των "Κεκοιμημένων".
    Δηλ.εννοείς ότι η Αντιγόνη, που δεν αρνήθηκε ποτέ ότι ο αδερφός της ήταν προδότης της πόλης του, δεν τον σεβόταν;

    Απ' ό,τι φαίνεται, αγαπητέ, στην περίπτωσή σου η "σπορά Αγάπης στον Ντουνιά" μάλλον αστόχησε.
    Κανείς δεν θα το καταλάβει όμως αφού στο "κήρυγμα" είσαι σούπερ πειστικός. Τό 'χεις σκεφτεί επαγγελματικά; Ειδικά εσύ που "αυτοέμαθες" την Αντιγόνη και είσαι και γκρηκ όρτοντοξ (ελληνοχριστιανός) θα τούς έκανες να κοκκινίσουν από ντροπή εκεί στο "προτεσταντοgermany".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. -...ο Ελύτης, πάντως, που τον καταλαβαίνει ο "υπνοβάτης" και δεν μπορούσε να τον καταλάβει ο Σιδηρόπουλος ["το ότι ο στιχουργός λέει ότι επηρεάστηκε από τον Ελύτη δεν σημαίνει φυσικά ότι τον κατάλαβε (ούτε βέβαια ότι επηρεάστηκε)] σεβόταν κι αντλούσε από την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση σε αντίθεση με την "υπνοβατική" μεγατονίσια Μυαλουδάρα που ξεμπερδεύει μαζί Της σε χρόνο "ντετέ" με χλευαστικές τεμπελοταμπελοφορεσιές του τύπου "κήρυγμα" και "γκρηκ όρτοντοξ (ελληνοχριστιανός)"...

      Διαγραφή
    2. Aφιερωμένο στην ελληνοχριστιανική παράδοση και γενικά στο θρησκευάμενο ελληνικό "ροκ" (κατά καιρούς γλίστραγε εκεί κι ο Σιδηρόπουλος με διάφορα γνωστά στιχάκια-κλισέ)

      ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ performed by ΠΑΠΑΡΟΚΑΔΕΣ
      http://www.youtube.com/watch?v=pXV5Ui4q6xU

      Διαγραφή
    3. -...μπολικομυαλίσιου χλευασμού, ελλαδίτικης γερμανοαραγμένης "μαγκιάς" και μοδάτης αθεούμπας (πασπαλισμένης με κάτι τσαπατσουλοιντερνετοξεπέτες της κακιάς ώρας) συνέχεια από την "υπνοβατική" μεγατονίσια Μυαλουδάρα ΄δεν χρειαζόταν "παπαροκάδικη"
      (άκου "παπαροκάδες"΄ δεν μίλησα τυχαία για προτεσταντοgermany μιας κι αυτός ο "υπνοβάτης" είναι-και δεν το ξέρει (καλά, συνεχώς υπνοβατεί;)-μπουκωμένος από προτεσταντική αισθητική...)
      αφιέρωση μιας και Της έχει αφιερώσει τόσα λαμπρά κείμενα-ύψιστη πνευματική βουνοκορφή αυτός ο "υπνοβάτης"- μέσα από την ετικέτα του ιστολογίου του "βυζαντινός μεσαίωνας-(Β)Ρωμηοσύνη. Το "(Β)Ρωμηοσύνη", άραγε, θα το αφιέρωνε και στο Ρίτσο για τη "Ρωμηοσύνη" του;...

      Διαγραφή
    4. Αφιερωμένο στην τότε αμερικανόφοβη, σήμερα γερμανόφωνη και εσαεί δυτικόφοβη (β)ρωμηοσύνη:
      Η εισαγωγή του εμβληματικού -για τον βυζαντινισμό- δίσκου "Ρωμιοσύνη" των Μίκη Θεοδωράκη και Γιάννη Ρίτσου (1966), όπου ακούγονται διάφορα εθνικόφρονα και ελληνοχριστιανοτραφή όπως: "Σήμερα περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά είναι ανάγκη να πιαστούμε σφιχτά χέρι με χέρι έλληνες καλλιτέχνες και λαός, για να υπερασπιστούμε την ελληνική λαϊκή κουλτούρα. Σκοτεινές δυνάμεις πνίγουν το ελληνικό τραγούδι στο Ε.Ι.Ρ. Οι ίδιες δυνάμεις προσπαθούν να επιβάλλουν ιδιαίτερα μέσα στη νεολαία μας τα βάρβαρα ήθη των γιεγιέδων. Η απάντησίς μας πρέπει να είναι δημιουργική, επιβλητική, χωρίς ανάσα έως τον θρίαμβο της ελληνικής μουσικής, γνήσιου φορέα του ελληνικού ήθους. Η απάντησίς μας κλείνεται και θα κλείνεται μέσα σε μια μόνο λέξη: Ρωμιοσύνη!".
      Και λίγο μετά ήρθε η χούντα...

      https://www.youtube.com/watch?v=8I9dbdlbdOQ

      ΥΓ. Δικέ μου, εκτός από γλωσσοπλάστης (τύφλα νά 'χουν ο Ζουράρις και ο Βέλτσος) είσαι και ο πιο εθνικόφρων ροκάς που έχω γνωρίσει. Μιλάμε για παγκόσμια ιδεολογική πατέντα.

      Διαγραφή
    5. -...ΩΩΩΠ! Νιός, φρεσκότατος πνευματικός καρπός από το ψηλότατο δέντρο της "υπνοβατικής" μεγατονίσιας Μυαλουδάρας:
      οι Ρίτσος και Θεοδωράκης μας έφεραν τη χούντα...
      ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤ ! Κάντε ΗΣΥΧΙΑ ιστολογιοπαροικούντες! Ο "υπνοβάτης" κοιμάται και μες στον ύπνο του γνέθει νήμα για νέα πνευματικά ενδύματα ώστε να ντυθούμε μείς οι πνευματικά αβράκωτοι...

      Διαγραφή
    6. Παρ' όλο που είμαι σίγουρος ότι το κατάλαβες (αλλά σαν κλασικός ρωμηός παριστάνεις ότι τον "κινέζο"):
      οι παραπάνω αντιαμερικανικές ρωμηοσυνιές επαναλήφθηκαν μέχρι κεραίας, έναν μόλις χρόνο αργότερα από τους χουντικούς συνταγματάρχες και αποτέλεσαν τις κατευθυντήριες γραμμές της χουντικής "εκπαιδευτικής" και αστυνομικής στάσης προς τη νεολαία.

      Ή όπως λέει και ένα γνωστό ποιηματάκι:
      "Ξου, Ρωμιοσύνη, ανάβαθη, που ρεύεσαι σαπίλα,
      που γουρουνίζεις τής βρωμιάς κι η ανασιμιά σου απόζει.
      Που, πνέμα, ζέχνεις παρακμή, που χνώτος, θανατίλα,
      που θνήσκει ο χώμας σου αχαμνός κι ο πόντος σου πεθαίνει
      κι οπού σε πάει καταχαμού ο χαλασμένος αίμας..."

      Εντελώς φιλικά σου υπενθυμίζω ότι το να παριστάνει κανείς τον βλάκα (="κινέζο") είναι χαρακτηριστική ρωμέικη τακτική επιβίωσης, που ανέπτυξε ο χατζηέλληνας στα χρόνια της ακμής τής Ρωμηοσύνης (Βυζάντιο) και τής φυσικής ιστορικής της συνέχειας (οθωμανοκρατία). Όταν όμως σου γίνει συνήθεια, στο τέλος καταντάς πραγματικός βλάκας.

      Φιλάκια.

      Διαγραφή
    7. -...μα, είπαμε, πνευματικά αβράκωτοι εμείς΄ ΑΥΤΟΣ, ο μέγας πνευματικός ενδυματοποιός, ΑΥΤΟΣ, ο της Ταμπέλας χορηγός, ΑΥΤΟΣ, η ύψιστη πνευματική βουνοκορφή. Ποιός να τολμήσει με το μικρό του πνευματικό σκαρί να περάσει ανάμεσα από τις μισάνθρωπες, μισαλλόδοξες, χολερομισελληνικές Συμπληγάδες Πέτρες της "υπνοβατικής" μεγατονίσιας Μυαλουδάρας;...

      Διαγραφή
    8. Δεν ξέρω αν στο έχουνε ξαναπεί Χρηστάρα, αλλά ο λόγος σου είναι ο ορισμός του παραληρηματικού.

      Διαγραφή
    9. -...;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
      Ο δικός σου τίνος ορισμός "ανώνυμε";...

      Διαγραφή
    10. εγω το βρισκω ακρως γοητευτικο το λογο του και ιδιοτυπης σημειολογικης προσεγγισης της καταστασης.γλωσσοπλαστης καλος.

      Διαγραφή
    11. -...ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

      Διαγραφή
  11. Μια διεκρίνιση που θα έπρεπε να έχει γίνει από την αρχή:
    Τα προηγούμενα "επισόδεια" του "σήριαλ" είναι τα παρακάτω

    1)ΡΟΚ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ
    http://freedomgreece.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html
    2)ΠΕΡΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΩΝ
    http://freedomgreece.blogspot.gr/2013/09/blog-post_26.html
    3)ΑΛΕΚΟΣ ΑΡΑΠΗΣ- Συνέντευξη (Μέρος Πρώτο)
    http://freedomgreece.blogspot.gr/2014/02/blog-post_25.html#more
    4)ΑΛΕΚΟΣ ΑΡΑΠΗΣ -Συνέντευξη (Δεύτερο Μέρος)
    http://freedomgreece.blogspot.gr/2014/04/blog-post_20.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. αληθεια υπαρχει καποια αιτια που ο σιδηροπουλος σε εκεινη τη φαση του τη βαρεσε και ειναι τοσο κοντοκουρεμενος?
    μανωλη νταλουκα εχεις να κανεις καποιο σχολιο γι αυτο?μιας και ειναι δικιες σου οι φωτογραφιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. θα ηθελα να ρωτησω το μανωλη νταλουκα αν γνωριζει απο την ερευνα που εχει κανει για τις συνθηκες θανατου του βασιλη πετριδη.γνωριζουμε οτι η αιτια θανατου ηταν αυτοκινητικο ατυχημα.ξερουμε περισσοτερες λεπτομερειες?υπο ποιες συνθηκες κτλ?
    ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Πετρίδης, δεν οδηγούσε, ήταν πεζός και βρέθηκε μπροστά στο διερχόμενο αυτοκίνητο. Ο θάνατός του, χαρακτηρίστηκε ατύχημα, όμως έχει πολλά ερωτηματικά. Ο οδηγός είπε ότι εντελώς ξαφνικά τον είδε μπροστά του. Ό,τι γνωρίζουμε, είναι από μια κοπέλα, που λίγες στιγμές, πριν την σύγκρουση, περπατούσε μαζί της. Συζήτησα με την κοπέλα, για τις συνθήκες θανάτου. Συμπέρασμα δεν έβγαλα. Ήταν στο πεζοδρόμιο και σκόνταψε και έπεσε στο δρόμο; Πήγε να περάσει απέναντι και δεν πρόλαβε; Έγινε κάτι άλλο; Δεν πήρα απαντήσεις, γιατί κάθε φορά που την ρώτησα, μου περιέγραφε και μία διαφορετική εικόνα.
      Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, που βρήκα, λίγες μέρες, μετά τον θάνατο του Πετρίδη, και που με προβληματίζει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.

      Διαγραφή
    2. ηταν υπο την επηρεια ουσιων ή αλκοολ εκεινη τη στιγμη που συνεβη το ατυχημα?υπαρχουν στοιχεια?νεκροψια εγινε?υπαρχει πορισμα? χτυπησε στο κεφαλι και κατεληξε δηλ?
      ετσι οπως το αναφερεις σαν να εγινε κατι υποπτο,σαν να ηταν εσκεμμενο το χτυπημα,αυτο υπονοεις? αυτος που τον χτυπησε μπορεις να του παρεις συνεντευξη?λογικα θα υπαρχουν τα στοιχεια του καπου.το συμβαν θα ειναι καταγεγραμμενο σιγουρα.
      μπορεις να ανεβασεις τη συνεντευξη της κοπελας να αποκτησω μια πρωτη εικονα?η κοπελα ειναι αξιοπιστη πηγη?ειχε ξεκαθαρο νου εκεινη τη στιγμη για να αντιληφθει τι συνεβει?
      ο Πετριδης ηταν μεγαλο ταλεντο και υποτιμημενος για τα ελληνικα δεδομενα.αν απο την ερευνα σου εχεις κατι,το οτιδηποτε,σε παρακαλω ανεβασε το εδω.
      ευχαριστω.

      Διαγραφή
    3. Τη νύχτα εκείνη, μου τηλεφώνησε η κοπέλα ότι ο Βασίλης χτύπησε και ήταν σε κρίσιμη κατάσταση στο ΚΑΤ. Πήγα. Βρήκα, έξω από τον θάλαμο του χειρουργείου, την κοπέλα και τον αδελφό του. Ο Βασίλης ήταν μέσα σε κρίσιμη κατάσταση. Ο γιατρός, είχε πει ότι είχε εσωτερική αιμορραγία -στην κοιλιά νομίζω- και ότι προσπαθούσαν να την σταματήσουν. Εκεί και από την κοπέλα έμαθα το τι έγινε. Περιμέναμε όλοι με αγωνία να δούμε το αποτέλεσμα. Θα πρέπει να ήταν και κάποιος άλλος εκεί, που τώρα πια δεν θυμάμαι. Τελικά, ο Βασίλης κατέληξε, αφού στάθηκε αδύνατο να του σταματήσει η αιμορραγία και είχε ήδη χάσει πολύ αίμα. Η έρευνα που έκανα αργότερα, μου έδειξε κάτι παράξενο, που όμως δεν θέλω να πω ακόμα. Αυτά.

      Διαγραφή
    4. αναρωτιεμαι αν ο φιλος του Πετριδη,ο Αλεκος Αραπης γνωριζει και αυτος κατι.ειμαι σιγουρος οτι θα τον ρωτησες και κατι θα σου ειπε...

      Διαγραφή
  14. θελω απο τον μανωλη νταλουκα κατι να με σοκαρει.κατι να με ταρακουνησει για τα καλα.σοκαρισε μας λοιπον μανωλη με μια αναρτηση που τις ξεπερνα ολες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Όσο για την αναφορά στον Ελύτη τη βρίσκω άστοχη"

    Και άστοχη είναι και τραβηγμένη απ' τα μαλλιά. Άλλος Λευτέρης έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη.
    Όσο για το σημαντικότερο τραγούδι του ελληνικού ροκ, ψηφίζω το Άσε Με Να Κάνω Λάθος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Και αν ο Παπακωνσταντίνου μόνο με την ΠΟΛΥ ευρεία έννοια μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στο ροκ, ο σκηνοθέτης Ανδρέας Τσιλιφώνης που έγραψε τους στίχους και τη μουσική ανήκει εκεί 100%.
    https://www.youtube.com/watch?v=cTXg7i63TdE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αν ο παπακωνσταντινου ειναι ροκ,εγω ειμαι ο τουταγχαμων.

      Διαγραφή
    2. Ο Παπακωνσταντίνου είναι πιο ροκ απ' ό,τι ο Σιδηρόπουλος όταν τραγουδούσε στον θίασο του Μαρκόπουλου και στα κομματικά φεστιβάλ.
      Οπότε μην είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν είσαι ο Τουταγχαμών.
      Και εν πάσει περιπτώσει το τραγούδι είναι του Τσιλιφώνη.

      Διαγραφή
    3. οκ υπνοβατη...

      Διαγραφή
    4. Ο καθένας με τα κολλήματά του...

      Διαγραφή
    5. "Ο Παπακωνσταντίνου είναι πιο ροκ απ' ό,τι ο Σιδηρόπουλος όταν τραγουδούσε στον θίασο του Μαρκόπουλου και στα κομματικά φεστιβάλ." Ειδικά ο "Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε" καμιά σχέση με τα κομματικά φεστιβάλ και τις συνεργασίες με θιάσους τύπου Μικρούτσικου...Ρε τι πλάκα έχετε μερικοί...(δηλώνω Τουταγχαμών ν.2)

      Διαγραφή
    6. Σου ξαναλέω: το τραγούδι είναι του Τσιλιφώνη. Είμαι σίγουρος ότι αν το είχε πει ο Σιδηρόπουλος θα το εκθείαζες. Έχεις κολλήσει σε πρόσωπα και προσωπολατρείες. Ξεκόλλα.

      Διαγραφή
    7. Σε ποιον απαντάς δεν κατάλαβα φίλτατε Κουκλίνε ;...αν απαντάς σε μένα (Τουταγχαμών 2) δεν ανέφερα πουθενά την οποιαδήποτε κρίση περί του συγκεκριμένου κομματιού...τώρα τα περί προσωπολατρείας προς τον ΠΣ, τα αφήνω ασχολίαστα...Αν πάλι δεν ανέφερες στο δικό μου σχόλιο, ξαναρωτάω ο "Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε" έχει καμιά σχέση με τα κομματικά φεστιβάλ και τις συνεργασίες με θιάσους τύπου Μικρούτσικου; (αν και το θέμα δεν είναι ο Β. Παπακωνσταντίνου, αλλά ο Σιδηρόπουλος...)

      Διαγραφή
    8. "δεν ανέφερα πουθενά την οποιαδήποτε κρίση περί του συγκεκριμένου κομματιού"
      "το θέμα δεν είναι ο Β. Παπακωνσταντίνου, αλλά ο Σιδηρόπουλος"

      Μα αυτό δεν σου είπα κι εγώ; Ότι δεν λες τίποτα για το τραγούδι, που είναι και το θέμα (ποιό είναι δηλ .το σημαντικότερο τραγούδι του ελληνικού ροκ) αλλά έχεις κολλήσει σε πρόσωπα όπως κι ο Φαραώ νο 1.
      Τί δεν καταλαβαίνεις;

      Διαγραφή
    9. Η παρέμβαση μου είχε να κάνει με αυτό "Ο Παπακωνσταντίνου είναι πιο ροκ απ' ό,τι ο Σιδηρόπουλος όταν τραγουδούσε στον θίασο του Μαρκόπουλου και στα κομματικά φεστιβάλ." και μόνο. Τα κριτήρια που εσύ έθεσες στην προκειμένη, με την παραπάνω πρόταση σου, ισχύουν για τον έναν (Π.Σ) αλλά όχι για τον άλλον (Β.Π); Επ' αυτού δεν απάντησες και ούτε θα το κάνεις. Μάλλον κάποιος άλλος είναι κολλημένος με πρόσωπα (αρνητικά στην περίπτωση σου);
      Μην μου απαντήσεις πάλι με αναφορά στο τραγούδι, από την αρχή ξεκαθάρισα ότι το θέμα μου είναι αυτό που έγραψα παραπάνω, ήτοι ο ΠΣ δεν ήταν ροκ λόγω Μαρκόπουλου και κομματικών φεστιβάλ, αλλά ο ΒΠ ήταν ροκ με τα αγροτικά του Μπακαλάκου, τον Λοίζο (με όλο τον σεβασμό), τον Μικρούτσικο, τον Βαρδή κτλ. και την εργολαβία στα φεστιβάλ της ΚΝΕ...ρε πλάκα μας κάνετε;
      Υ.Γ Καλά για τον υπνοβάτη δεν έχω λόγια (αν και οι "γκρούπις" όχι μόνο του ΠΣ αλλά και του οποιουδήποτε δεν αντέχονται)...τίγκα στην ηθικολογία (αλλά ροκ έτσι μην ξεχνιόμαστε)... βέβαια καλά κάνει και εκφέρει τη γνώμη του, διότι η άποψη είναι σαν τον δακτύλιο του πρωκτού μας, καθείς και έναν... ξεκίνα να γαβγίζεις τώρα (και που ‘σαι υπνοβάτη ξέρεις εσύ το ποίημα, ιερές, οσίες, αγελάδες και μοσχάρια)...φιλούμπες!!!

      Διαγραφή
    10. Καλώς κατάλαβες ότι δεν θα σου απαντήσω.

      Διαγραφή
  16. τις συνεχειες των συνεντευξεων απο αραπη,τζονιχακη,γερμανο,τζιμοπουλο θα τις ακουσουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. """Δικέ μου, εκτός από γλωσσοπλάστης (τύφλα νά 'χουν ο Ζουράρις και ο Βέλτσος) είσαι και ο πιο εθνικόφρων ροκάς που έχω γνωρίσει. Μιλάμε για παγκόσμια ιδεολογική πατέντα""".

    Μάλλον επειδή είσαι κάπως επαρχιώτης και δεν ξέρεις τι παίζει παραέξω.

    Αν είχες σχέση με αμερικάνους ροκάδες θα έβλεπες πόσο "εθνικόφρονες" είναι οι περισσότεροι, ακόμα και όσοι ασκούνε κριτική στην κυβέρνηση και στην κοινωνία τους.

    Παντού τη σημαία τους, από τα μπουφάν έως τις κιθάρες τους, και όχι ειρωνικά, και παντού μιλάνε με αγάπη για την πατρίδα τους, το nation κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Εκτός και είναι επαρχιώτες οι αμερικάνοι, κι εσύ ξέρεις καλύτερα απ αυτούς τί εννοούν. Ή εκτός κι εννοείς ρατσιστές σαν τους Lynyrd Skynyrd (που είχαν τη σημαία του Νότου κι όχι την εθνική). Ή εκτός και δεν ξέρεις τί σου γίνεται (το πιθανότερο). Ζήτω το έθνος κι ο σταυρός κι ο μαρμαρωμένος βασιλιάς κι η εθνοσωτήριος επανάστασις του 1967...

      The American flag and music
      http://www.deathandtaxesmag.com/185495/the-american-flag-and-music-why-old-glory-is-cool-now/

      the only era where it was a frequent occurrence was the late ’60s and early ’70s during the the Vietnam War, where it was typically used by bands like Creedence Clearwater Revival and Crosby, Stills Nash & Young as a protest (not national) emblem.

      Διαγραφή
    2. Είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Εκτός και είναι επαρχιώτες οι αμερικάνοι, κι εσύ ξέρεις καλύτερα απ αυτούς τί εννοούν. Ή εκτός κι εννοείς ρατσιστές σαν τους Lynyrd Skynyrd (που είχαν τη σημαία του Νότου κι όχι την εθνική). Ή εκτός και δεν ξέρεις τί σου γίνεται (το πιθανότερο).

      Καλά, έστειλες κοτζάμ άρθρο και δεν πρόσεξες ότι ουσιαστικά λέει τα αντίθετα από όσα λες;

      Ότι δηλαδή η Αμερικάνικη σημαία ήταν δημοφιλής (" frequent occurrence") και το late '60s και early '70s, αλλά και ότι τώρα, δηλαδή την εποχή του Ομπάμα, ξαναήρθε στη μόδα; ("So why is the American flag suddenly a fixture in fashion and music? The simple answer is Obama. The more complicated answer is that there’s a different climate now given what he stands for and represents").

      Απλά λέει ότι επί Bush δεν ήταν στη μόδα (για ευνόητους λόγους) αλλά και ότι δεν συνηθίζονταν στο indie rock. Εκτός αν θεωρείς ότι το indie rock είναι το μόνο είδος ροκ που έπαιζε, ή ότι μόνο οι Lynyrd Skynard είχαν την σημαία των confederates...

      Ο Springsteen του Born in the USA, για να δώσω ένα παράδειγμα, που είναι αντι-ιμπεριαλιστής και αριστερός, δεν παύει να δηλώνει πατριώτης, και τη μεγάλη αγάπη του για τις ΗΠΑ και την κληρονομιά της κλπ: "We remain a land of great progress. But it’s time, we need to move America towards the fulfillment of its promises that she’s made to her citizens: Economic justice, civil rights, protection of the environment, respect for others and humility in exercising our power at home and around the world. […] America is not always right. That’s a fairy tale you tell your children at night before they go to sleep. But America is always true. And it’s in seeking these truths that we find a deeper patriotism. Don’t settle for anything less".

      Οι Αμερικάνοι δεν έχουν τη σχέση που έχουμε εμείς ή οι Γερμανοί με τη χώρα τους ― την βλέπουν σαν πρότυπο, σαν «πείραμα», ακόμα και αν είναι ενάντιοι σε πράγματα όπως η σκλαβιά, ο πόλεμος στο Βιετνάμ, οι ανισσότητες, κλπ. Όποιος δεν γνωρίζει την κουλτούρα των ΗΠΑ, ή το ρόλο που παίζει εκεί το Σύνταγμα τους και οι founding fathers, κλπ, άντε να καταλάβει πως και ένας ροκάς μπορεί να δηλώνει πατριώτης εκεί.



      Διαγραφή
  18. "Οι Αμερικάνοι δεν έχουν τη σχέση που έχουμε εμείς ή οι Γερμανοί με τη χώρα τους ― την βλέπουν σαν πρότυπο, σαν «πείραμα»"

    Αν το είχες πει από την αρχή αυτό... Το οποίο φυσικά ουδεμία σχέση έχει με nationalism και patriotism, όπως κι αν τα εννοεί κάποιος.
    Παλιά το έλεγαν και american dream. Πάντως στην Αμερική οι λέξεις patriot και patriotism δεν χρησιμοποιούνται από αυτούς που βλέπουν τη χώρα σαν κοινωνικό πείραμα (όπως λες και συμφωνώ), αλλά μόνο από την ΚΚΚ και τα συναφή. Επομένως δεν μπορούμε να φοράμε στον Σπρίνγκστην την ετικέτα "πατριώτης" (ειδικά όταν αποφεύγει να τη χρησιμοποιεί ο ίδιος για τον εαυτό του, που είναι σίγουρο ότι τη γνωρίζει). Ούτε και κανείς ροκάς έχει δηλώσει ποτέ πατριώτης εκεί, όπως λες (εκτός από κάτι ρατσιστές σαν κι αυτούς που ανέφερα πριν).

    Στην Ελλάδα η χρήση της σημαίας με τον αμερικάνικο τρόπο που αναφέρεται στο άρθρο έγινε μόνο στο Πολυτεχνείο το 1973. Κατά τα άλλα ο πατριωτισμός/εθνικισμός στην Ελλάδα είναι ίδιος με αυτόν της ΚΚΚ και με οποιουδήποτε αλλού: φανατική πίστη σε κάτι νεκροζώντανο, "μέγας" Αλέξανδρος, "ρωμιοσύνη", "ελληνοχριστιανισμός", ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, "να πάρουμε" τη Β. Ήπειρο, την Α. Θράκη, την Κύπρο, τη Μικρά Ασία, να γαμήσουμε τις γυναίκες και τις κόρες των γειτόνων μας, σε διάφορες ρατσιστικές φυλετικές ή ιστορικές "περιουσιότητες", σε "θρησκεία - πατρίδα - οικογένεια" κλπ. (πολλά από αυτά τα υιοθετεί πλήρως και η εγχώρια ρωμηοαριστερά). Αυτές οι φαντασιώσεις δεν βλεπω τί σχέση μπορεί να έχουν με αυτά τα απολύτως πολιτικά ζητήματα που αναφέρεται ο Σπρίνγκστην.

    Να θυμίσω επίσης ότι στον δυτικό κόσμο η λέξη πατριώτης αποτελεί μειωτικό χαρακτηρισμό ήδη από τις απαρχές του εθνικισμού στον 18ο αιώνα. Ο Σάμιουελ Τζόνσον έλεγε π.χ. ότι "ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων", ενώ και για το εργατικό κίνημα της ένδοξης εποχής (1848-1939) η λέξη "πατριώτης" αποτελούσε κοινή βρισιά του πεζοδρομίου (μόνο για την εγχώρια αριστερά η λέξη πατριώτης αποτελεί τίτλο τιμής...).
    Αυτά οι ροκάδες της αλλοδαπής τα γνωρίζουν γιατί είναι η ιστορία τους και η συλλογική τους μνήμη και γι' αυτό φροντίζουν να παίρνουν αποστάσεις από τον εθνικισμό/πατριωτισμό.

    Θέλω να καταλήξω ότι θα ήταν καλό να μην κάνουμε εύκολες προβολές εγχώριων λέξεων και εννοιών σε καταστάσεις που αφορούν σε τελείως διαφορετικά πράγματα και λαούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έχει και δεύτερο μέρος; Πότε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή